چکیده بهبود زخم در برخی بیماریها واختلالات مزمن به یکی ازچالش های علم پزشکی تبدیل شده است به همین دلیل ترکیبات جدیدی که به منظورتسریع التیام زخم معرفی و تهیه می گردند مورد استقبال واقع می شوند . لذا درپژوهش تجربی حاضر و براساس مطالعات قبلی تلاش گردیده است از مخلوط روغن کره گاو و مورفین بعنوان اجزاء سازنده پوشش دهنده زخم استفاده نمائیم . که به این منظور با اجرای روش ذیل این پژوهش تجربی ادامه یافت . پس از بیهوشی 15 راس موش صحرایی نر، با استفاده از پانچ بیوپسی 4 میلیمتری 8 زخم دایره ای شکل درپشت هرموش به طوریکه 4 زخم درهرطرف ستون مهره ها ، ایجاد شد و روند التیامی مربوط به 4 تیمار مختلف شامل روغن ، مخلوط روغن و مورفین ازروزسوم ، مخلوط روغن ومورفین ازروز اول و مورفین به ترتیب از بالا به پایین درهرزخم طرف چپ موش درنظرگرفته شد و زخم های طرف مقابل به عنوان کنترل با سرم فیزیولوژی تیمارشد سپس بررسی های ماکروسکوپی( تعیین درصد بهبودی براساس اندازه گیری قطر زخم ها ) و مطالعات میکروسکوپی شامل بررسی تغییرضخامت اپیتلیوم ، تراکم رگهای خونی ، تراکم سلول های آماسی و تراکم سلول های فیبروبلاستی درطی روزهای 18 ،8 ،5 ،3 ، 1 پس از ایجاد زخم انجام شد . با تکیه بریافته های کلینیکی ماکروسکوپی و هیستولوژیکی و نتایج آماری ، گروه تیمارمخلوط روغن کره و مورفین از روز اول نسبت به سایرگروه ها روند بهبودی سریع تری را نشان داد به طوریکه درروز هشتم پس از ایجاد زخم نسج ترمیمی سازمان یافتگی بهتری نسبت به سایرگروه ها نشان داد (p<0.001) . درروز هیجدهم نیز این گروه نسبت به سایرگروه ها التیام بهتری را نشان داد بطوریکه دراین گروه ضمایم پوستی مانند فولیکول موایجاد شده بود والتیام زخم سریع ترانجام شده بود . با توجه به اثرات ضد التهابی و ضد دردی مورفین و اثرات التیام بخشی روغن کره گاو به دلیل وجود ترکیبات التیام بخش مانند ویتامین a و اسید های چرب اشباع و غیراشباع که درطب سنتی هم مورد استفاده بوده است ، به نظرمی رسد مخلوط روغن کره و مورفین نسبت به سایرگروه ها عامل موثرتری درالتیام زخم های پوستی است .

ترمیم زخم فرایندی پویا است، که در آن واسطه ها، سلولهای خونی و ماتریکس خارج سلولی وسلول پارانشیمی شرکت می جوید .التیام زخم دارای سه مرحله التهاب، تشکیل بافت و بازآرایی بافت است که این سه با هم همپوشانی دارند. ارزیابی اثرات فارماکولوژی گیاهان دارویی و ترکیبات طبیعی در حیوانات آزمایشگاهی یکی از مهمترین بخشهای مطالعات اتنوفارماکولوژی را در جهان تشکیل می دهد. مطالعات اخیر اثرات مثبت هیالورونان موجود در بافتهای حیوانی همچون زجاجیه چشم را بر روی التیام زخم های سوختگی مزمن و حاد ثابت کرده است .زجاجیه چشم شامل ترکیبات زیادی از جمله هیالورونیک اسید ، کلاژن ، اسکوربیک اسید و مواد معدنی است که هرکدام قادر به تسریع فرایند التیام زخم هستند.همچنین گزارشات علمی متعددی اهمیت نقش کورکومین (موجود در پودر ریزوم زردچوبه) را بر روی التیام زخم و اثرات ضد التهاب آنها را نشان داده اند. در این پژوهش اثرات عصاره الکلی و روغنی کورکومین – هیالورونان را بر روی التیام زخم پوستی مطالعه شده است . مواد و روش:15 رأس موش صحرایی نر نژاد اسپراگو( تقریبا 8 هفته ای با وزن 300-250 گرم) بطور تصادفی انتخاب شدند . موش ها به 5 گروه 3 تایی تقسیم شدند .موش ها با تزریق درون عضلانی کتامین(10% ) و زایلزین(2%) بیهوش شده و بلافاصله موهای پشت انها حذف شد و 4 سوراخ در هر طرف از بدن موش ها بوسیله پانچ بیوپسی پوست4میلی متری ایجاد شد. 4 سوراخ طرف چپ روزانه به ترتیب با تیمارهای : a)اتانول 50% b) روغن کره حیوانی ، c)عصاره الکلی زردچوبه–زجاجیه d)عصاره روغنی زردچوبه – زجاجیه تیمار می شدندو 4 سوراخ طرف راست بعنوان کنترل انتخاب شدند(سرم فیزیولوژی) و تیمار روزانه انجام می شد . نمونه برداری های انجام شده از موضع زخم در روزهای 1، 3، 5 ،8 و18 بر اساس تکنیک هیستولوژی اماده و رنگ امیزی گردید. به این منظور از هماتوکسیلین- ائوزین و پیکروسیروس برای رشته های کلاژن و زمینه بافت استفاده گردید . در این پژوهش تغییرات قطر زخم حین ترمیم، اپیتلیوم سازی مجدد زخم و حضور سلولهای التهابی، فیبروبلاستی ، رگ زایی و کلاژن برا ی ارزیابی تغییرات بافت شناسی در روند ترمیم زخم در نظر گرفته شد. نتایج بر اساس معیارهای مذکور در این پژوهش نشان می دهند که عصاره روغنی نسبت به عصاره الکلی در روند ترمیم زخم تاثیر گذار بوده است. به نظر می رسد اثر التیام بخش تیمارها مربوط به ترکیبات موثره در آن ها باشد ، برای مثال ویتامین a درghee و کورکومین در زردچوبه .همچنین در این پژوهش بر اساس آنالیزهای بافت شناسی ، افزایش در رگهای خونی جدید، افزایش در ضخامت اپیتلیوم و اپیتلیوم زایی و تکثیر فیبروبلاست هارا در نمونه های تیمار شده با عصاره روغنی زردچوبه – زجاجیه و ghee نسبت به کنترل نشان می دهد. کلمات کلیدی : ترمیم زخم، کورکومین، زجاجیه، ghee ، موش صحرایی .

کریپتوسپوریدیوم انگل تک یاخته ای داخل سلولی و خارج سیتوپلاسمی شاخه آپی کمپلسکا می باشد. آلودگی با این انگل باعث ایجاد یک گاستروآنتریت حاد و خود محدود شونده در افراد سالم (از نظر دستگاه ایمنی) و یک عفونت پایدار و کشنده در افراد با نقص دستگاه ایمنی در سراسر جهان می شود. به دلیل اهمیت و نقش عامل در ایجاد سندروم اسهال در انسان و گاو بالاخص در گروه های سنی پایین و تأثیر تنوع گونه های انگل در طراحی استراتژیهای کنترل بیماری لذا این تحقیق جهت تعیین نوع گونه های کریپتوسپوریدیوم در گاوهای شیری با استفاده از روش pcr-rflp انجام گردید. در این بررسی در طی سالهای 1388-1390 تعداد 800 نمونه مدفوع از گاوهای سالم واسهالی دامداری های شهرستان مشهد جمع آوری شده و با استفاده از روش رنگ آمیزی ذیل نیلسون سرد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های میکروسکوپی نشان داد که از تعداد کل نمونه ها تعداد 23 نمونه (87/2 درصد) آلوده به انگل هستند. در نهایت بر روی dna استخراج شده از نمونه های مثبت آزمایش pcr-rflp انجام گردید. با توجه به الگوی pcr-rflp ژن 18s rrna در اثر هضم آنزیمی با آنزیمهای برش دهنده sspi و ddel و vspi، نتایج pcr-rflp نشان داد که کلیه نمونه های مثبت مورد آزمایش، کریپتوسپوریدیوم آندرسونی بودند. می توان نتیجه گرفت که در شهرستان مشهد ژنوتیپ کریپتوسپوریدیوم اندرسونی گونه غالب بوده و سبب آلودگی در دامها می گردد. همچنین با بررسی نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری بین گروه گاوهای اسهالی و سالم و گروه های سنی (کمتر از 6 ماه، بین 18-6 ماه و بیشتر از 18 ماه) وجود نداشت.

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال( ort ) بعنوان یک عامل باکتریایی نوظهور در صنعت مرغداری های کشور مدنظر می باشد. اثبات وجود بیماری و تشخیص قطعی آن در مرغداری های استان خراسان رضوی، گامی موثر در راستای کاهش تلفات و ضایعات اقتصادی می تواند باشد. این تحقیق جهت جداسازی و شناسایی مولکولی باکتریort انجام پذیرفته است. این باکتری، گرم منفی میله ای شکل و چند شکلی می باشد که بیشتر، دستگاه تنفس طیور را درگیر کرده و بیماری های دیگر تنفسی را نیز پیچیده می کند. این تحقیق بر روی ??? نمونه از بافت ریه طیور با علائم بیماری تنفسی صورت پذیرفت. نمونه های ریه مبتلا، از کلینیک های بخش خصوصی و کشتارگاه طیور مشهد اخذ گردیدند. کلیّه ریه های مبتلا در شرایط استریل به آزمایشگاه منتقل و در محیط های اختصاصی کشت داده شدند. بر روی کلنی های مشکوک آزمایشات بیوشیمیایی اختصاصی انجام پذیرفت، که تعداد ? نمونه به تأئید اولیّه رسیدند. پس از استخراج dna باکتری های فوق، با آزمایش pcr کلیه نمونه ها تأئید مولکولی نهائی شدند. سپس بر روی نمونه های جداشده ی فوق آزمایش آنتی بیوگرام انجام پذیرفت، و بر اساس نتایج، کلیّه نمونه ها به آنتی بیوتیک های سولتریم، جنتامایسین، اریترومایسین، و کولستین مقاوم و به آنتی بیوتیک های تیامولین، اکسی تتراسایکلین، فورازولیدون، فلورفنیکل، انروفلوکساسین، داکسی سایکلین، کلراتتراسایکلین، دانوفلوکساسین و کلرامفنیکل حساس بودند. ? نمونه از باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت نشان دادند، در صورتیکه ? نمونه دیگر نسبت به این آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همچنین ? نمونه نسبت به لینکومایسین و فلومیکوئین حساسیت، و نمونه ی دیگر نسبت به دایفلوکساسین از خود حساسیت بروز دادند، در حالیکه بقیه نمونه ها به این آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.