در این پروژه به بررسی رفتار پارچه های چندلایه محافظ، در برابر تشعشع حرارتی پرداخته شده است. همچنین قرار گرفتن پارچه چندلایه در برابر تشعشع حرارتی با استفاده از نرم افزار fluent-gambit شبیه سازی و نتایج به دست آمده از شبیه سازی با نتایج حاصل از آزمایشات مقایسه شد. پارچه چندلایه شامل یک لایه فویل آلومینیومی، یک لایه پارچه شیشه ای و یک لایه پارچه پنبه ای است. عامل متغیر در آزمایشات این پروژه ضخامت پارچه شیشه ای و عامل متغیر در شبیه سازی ضخامت پارچه شیشه ای و فویل آلومینیومی است. در آزمایشات، دمای سطحی از پارچه چندلایه که در تماس با بدن قرار دارد یا همان سطح پارچه پنبه ای و میزان شار عبوری از پارچه چندلایه اندازه گیری شده است. در شبیه سازی نیز دمای سطح پارچه پنبه ای به دست آمد و با نتایج حاصل از آزمایشات مقایسه شد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که با افزایش ضخامت پارچه شیشه ای دمای سطح پارچه پنبه ای و همچنین میزان شار عبوری از پارچه چندلایه کاهش می یابد. یک رابطه لگاریتمی بین ضخامت پارچه شیشه ای و دمای سطح پارچه پنبه ای وجود داردکه تغییرات دمایی در ابتدا دارای یک شیب تند وسپس با افزایش ضخامت این شیب کاهش پیدا می کند. نتایج حاصل از شبیه سازی نیز یک رابطه لگاریتمی بین دمای سطح پارچه پنبه ای و ضخامت پارچه شیشه ای نشان می دهد. بین نتایج حاصل از آزمایشات و شبیه سازی اختلافاتی وجود دارد و در تمام موارد دمای حاصل از شبیه سازی بیشتر از دمای به دست آمده برای آزمایشات است. با توجه به فرضیاتی که برای مدل سازی در نظر گرفته شده است این اختلاف بین نتایج به دست آمده قابل توجیه می باشد چرا که اولا از هوای بین لایه های پارچه ثانیا از هوای بین ساختار بافت پارچه پنبه ای و ثالثا از مقاومت حرارتی چسبی که برای چسباندن لایه ها استفاده می شود صرف نظر شده است.

در این پژوهش به بررسی رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن دوفازی کم آلیاژ 5632 gost پس از جوشکاری اصطکاکی-اغتشاشی پرداخته شده است. برای این منظور، آلیاژ مذکور در سرعت چرخشی ثابت rpm 800 و سرعت های مختلف پیشروی 50، 100 و mm/min 150 جوشکاری شد. ریزساختار همه نمونه ها با استفاده از پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و طیف سنجی انرژی اشعه ایکس (eds) مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار خوردگی نمونه ها با استفاده از آزمون های اندازه گیری پتانسیل مدار باز (ocp)، پلاریزاسیون خطی، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، پلاریزاسیون چرخه ای، آمپرمتر با مقاومت داخلی صفر (zra)، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (eis)، موت-شاتکی و غوطه وری بررسی شد. آزمون پلاریزاسیون چرخه ای در محلول اسید سولفوریک 0.1 مولار+کلرید سدیم 0.1 مولار استفاده شد. آزمون غوطه وری به منظور بررسی رفتار خوردگی نواحی مختلف جوش و در محلول اسید سولفوریک 1 مولار انجام شد. از آزمون آمپرمتر با مقاومت داخلی صفر به منظور بررسی خوردگی گالوانیکی بین فلز پایه و نمونه های حاصل از جوشکاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که پس از جوشکاری اصطکاکی-اغتشاشی هیچ¬گونه فاز مضری تشکیل نشده است و این روش موجب کاهش اندازه دانه فازهای فریت و آستنیت شده است. آزمون های اندازه گیری پتانسیل مدار باز، پلاریزاسیون خطی، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و غوطه وری نشان دادند که فلز پایه نسبت به همه نمونه های حاصل از جوشکاری مقاومت به خوردگی کمتری دارد. آزمون پلاریزاسیون چرخه ای در محلول اسید سولفوریک 0.1 مولار+کلرید سدیم 0.1 مولار نشان داد که فلز پایه و نمونه های جوشکاری دارای حلقه هیسترزیس مثبت می باشند. از آزمون آمپرمتر با مقاومت داخلی صفر نتیجه گیری شد که در کوپل های تشکیل شده بین فلز پایه و نمونه های مختلف جوش، این فلز پایه بود که در نقش آند ظاهر و خورده شد. از آزمون موت-شاتکی مشاهده شد که عیوب نقطه ای موجود در لایه رویین برای نمونه های جوش بسیار کمتر از فلز پایه می باشد. در کل، نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش سرعت پیشروی در سرعت چرخشی ثابت موجب کاهش اندازه دانه و به دنبال آن پایداری بیشتر لایه رویین و بهبود مقاومت به خوردگی نمونه¬های جوشکاری شده نسبت به فلز پایه می شود. .