منبع اصلی سرآمدی هر سازمانی نیروی انسانی آن سازمان است.تاکید بر خواسته ها و نیازهای آنان می توانند سازمان را به منزلگاه خویش که رسیدن به اهداف و چشم انداز سازمان است نزدیک کند. قطعا بی توجهی به خواسته های آنان لطمات جبران ناپذیری را به پیکره سازمان وارد خواهد کرد. در سال اخیر همواره هوش هیجانی یکی از موضوعات مورد نظر دانشمندان در رفتار سازمانی بوده است. اگر کارمندان سازمانی علاوه بر توانایی های فردی، از هوش هیجانی بالایی نیز برخوردار باشد، می تواند با احساسات و عواطف مثبت، عوامل منطقی را در هم آمیخته و مشکلات را به نحوی مطلوب مدیریت کند. هدف از این تحقیق بررسی رابطه میان هوش هیجانی و رضایت شغلی در کارکنان شهرداری منطقه 19 تهران می باشد.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی است و از لحاظ هدف نیز کاربردی می باشد. تعداد جامعه آماری 255 نفر می باشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها 2 پرسشنامه بسته هوش هیجانی سیبریا شرینگ و پرسشنامه رضایت شغلی محمد مقیمی می باشد. تجزیه تحلیل اطلاعات به وسیله نرم افزار( اس پی اس اس 17) و با آزمون های آماری کولموگروف – اسمیرنوف ، اسپیرمن و رگرسیون گردآوری شده است.نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین هوش هیجانی و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون های فرضیات فرعی (خود آگاهی ، خود تنظیمی، مهارت اجتماعی و آگاهی اجتماعی) با رضایت شغلی رابطه معناداری دارند.تنها در مولفه خود انگیزشی هوش هیجانی رابطه معنی داری یافت نشد. در بین مولفه های هوش هیجانی بالاترین همبستگی با شدت (525 ) مربوط به رابطه میان مهارت اجتماعی با رضایت شغلی بود. از میان مولفه های هوش هیجانی خود آگاهی از بیشترین اولویت در بین کارکنان برخوردار بود . و در میان مولفه های رضایت شغلی ویژگی های شغل ، بالاترین عامل رضایت در بین کارکنان محسوب می شد. به طور کلی کارکنان شهرداری منطقه 19 تهران از هوش هیجانی بالا و رضایت شغلی بیش ازحد متوسط برخوردار بودند .