براساس دیدگاه کولتارد و جانسون (2007)، می توان متون مکتوب و شفاهی حقوقی را در حوزه های واژگانی، دستوری، معناشناسی، کاربردشناسی، و گفتمان بررسی کرد. در حوز? واژگانی، واژه های تخصصی(technical vocabulary)، در حوز? دستور، اسم سازی (nominalization)، مجهول سازی (passivization)، در حوز? معناشناسی، ابهام (ambiguity)، عملگرهای منطقی(logical operators)، در حوز? کاربردشناسی، کنشهای گفتاری (speech acts) سرل (1969)، و همچنین، گون? کلام (genre)، در حوز? گفتمان (discourse)، نشانگرهای گفتمان(discourse markers)، مواردی هستند که به عقید? کولتارد و جانسون (همان) قابل بررسی و مطالعه در متون حقوقی می باشند. هدف این پژوهش، بررسی و توصیف این ویژگی های زبانشناختی، تعیین میزان کاربرد آنها در نمونه هایی از دادخواستها (petitions)و دادنامه های (verdicts)مکتوب دادگاه خانواده در ایران و مقایس? بسامد کاربرد آنها در این دو دسته از داده ها است. پیکر? زبانی پژوهش حاضر، مشتمل بر 50 دادخواست مکتوب و 50 دادنام? مکتوب از دادگاه خانواده واقع در استان گیلان، شهرستان لنگرود میباشد. برای مقایس? بسامد کاربرد هر ویژگی و زیرمجموعه های آن و تشخیص میزان معناداری تفاوتها در کاربرد هر کدام در داده های پژوهش مربوط، از نرم افزار اس. پی. اس. اس. (spss) و آزمون تی (t-test) (آزمون دو نمون? مستقل) استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون t نشان می-دهد که داده های این پژوهش از نظر واژه های تخصصی، اسم سازی، عملگرهای منطقی، حذف و جابجایی عبارات تخصصی به عنوان زیر مجموعه ای از عناصر گون? کلام با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. اما در کاربرد مجهولسازی، ابهام، کنشهای گفتاری، حذف و جابجایی ساخت بلاغی گون? کلام و نشانگرهای گفتمان، میان دادخواستها و دادنامه های پژوهش حاضر تفاوت معناداری وجود ندارد. از سوی دیگر، در این پژوهش تنها به توصیف نشانگرهای گون? کلام و ویژگیهای موقعیتی به عنوان زیرمجموعه ای از گون? کلام پرداخته شد زیرا، این ویژگیها از نظر آماری قابل تحلیل و مقایسه نبودند.