هدف این پژوهش بررسی وضع موجود شاخص های استعدادیابی در دوهای سرعتی و استقامتی بود. بدین منظور با مطالعه متون گوناگون، شاخصهایی که در ارتباط با ویژگی های آنتروپومتریک، موفقیت دوندگان سرعتی و استقامتی بوده است، شناسایی شدند. در گام دیگر، متغیرهای آنتروپومتریکی اندازه گیری و ارتباط آنها با رکورد دوی سرعتی (100 متر) و استقامتی (1500 متر) آنها تعیین گردید. یافته های پژوهش نشان داد، بین برخی شاخص های آنتروپومتریکی نظیر قد، وزن و سن در این پژوهش با رکورد دوی سرعتی (100 متر) و دوی استقامتی (1500 متر) دوندگان نخبه کشور، ارتباط معنی داری مشاهده نشد. هر چند ارتباط معکوس و معنی داری بین طول کف پا با رکورد دوی سرعتی به دست آمد که با مبانی نظری همخوان است. بر پایه یافته ها؛ اعمال فشار بیشتر به زمین در مقایسه با گام برداری سریع، عامل موفقیت بهتری برای دوندگان سرعتی محسوب می شود. از این رو بدیهی است که کف پای بزرگتر، فشار بیشتری را به زمین اعمال کرده و از این رو شاخص بسیاری مهم جهت استعدادیابی دوندگان سرعتی محسوب می شود.