یکی از شاخه های فرهنگ عامیانه، ادبیات عامه یا ادبیات شفاهی است که شامل آداب و رسوم، افسانه ها ، ضرب المثل ها ، لالایی ها و چیستان هایی است که به طور شفاهی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. پژوهش حاضر با هدف گرد آوری ادبیات عامیانه منطقه ی هرسین در پنج فصل تنظیم شده است.عناصر ادبیات گردآوری شده شامل ضرب المثل ها،سروده ها،لالایی هاو چیستان ها این منطقه می باشد. روش گردآوری این عناصر به شیوه ی میدانی و از طریق مصاحبه با سی نفر از گویشوران مسلط این منطقه بوده است. مطالعات کتابخانه ای از دیگر منابع این تحقیق به شمار می آید. فصل اول به چهار چوب نظری پژوهش پرداخته است. در فصل دوم علاوه بر معنای لفظ به لفظ مثل ها در اکثر موارد نظیر و مشابه آن در فرهنگ فارسی و مفهوم آن نیز عنوان شده است.فصل سوم مربوط به سروده هاست که به دوبخش سوگ سروده وچهل سرود تقسیم می شود.در این بخش معنای هریک از سروده ها و مضامین آن ها آورده شده است.در فصل چهارم به ذکر لالایی ها و معنای آنها و تفکیک جنسیت آنها پرداخته شده است. در فصل پنجم ،چیستان ها به همراه معنای لفظ به لفظ آن ها عنوان شده است. در پایان به نتیجه گیری درباره ی مطالب گردآوری شده می پردازد.