در کار پژوهشی حاضر توسعه بیوسنسور الکتروشیمیایی dna بر پایه استفاده از کورکومین برای اولین بار به عنوان شناساگر الکتروفعال هیبریداسیون انجام گرفته است. در بخش نخست این مطالعه، رفتار الکتروشیمیایی کورکومین بر روی الکترود مغز مداد تیمار شده، به روش ولتامتری پالس تفاضلی و ولتامتری چرخه ای در بافراستات 8/4=ph، m4/0 مورد بررسی قرار گرفت. در بخش دوم این مطالعه یک بیوسنسور dna بر اساس استفاده از الیگونوکلئوتیدهای پلی باز به عنوان پروب و الکترد مغز مداد( pge)، جهت شناسایی برهم کنش احتمالی بازهای dna با شناساگر الکتروفعال کورکومین طراحی شده است. اساس ساخت این بیوسنسور، تثبیت الیگونوکلئوتید تک رشته ای 18-مری ( polyg، polyc، polyt، polya) بر روی pge می باشد و فرایند تشکیل هیبرید بین پروب و الیگونوکلئوتیدمکمل آن با استفاده از ولتامتری پالس تفاضلی مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی انتخابگری بیوسنسور، از الیگونوکلئوتیدهای غیرمکمل مختلف استفاده شد. پارامترهای مختلف موثر در کارکرد بیوسنسور نظیر غلظت پروب و نحوه تثبیت پروب، شناساگرو پارامترهای دخیل (غلظت،زمان تثبیت و سرعت هم زدن، )، مورد بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه برای هرکدام مشخص گردید. در بخش سوم این مطالعه، یک بیوسنسور الکتروشیمیایی dna با استفاده از پروب cil-2 و بکارگیری شناساگر cu جهت شناسایی الیگونوکلئوتید کوتاه مربوط به hil-2 در سطح الکترود مغزمداد تهیه گردید. اساس ساخت بیوسنسور، تثبیت الیگونوکلئوتید تک رشته ای 20-مری (cil-2) با جذب سطحی در سطح pge می باشد. فرایند تشکیل هیبرید بین پروب و الیگونوکلئوتیدمکمل آن (hil-2) با استفاده از سیگنال اکسیداسیون cu مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی انتخابگری بیوسنسور، از الیگونوکلئوتیدهای غیرمکمل مختلف استفاده شد.کارایی تجزیه ای بیوسنسور بررسی شد و حد تشخیص pm12 بدست آمد.