هدف از پژوهش حاضر، ارتباط راستای سر و گردن با قدرت بینایی، شنوایی و برخی ابعاد آنتروپومتریکی بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان 12-6 ساله با اختلالات حسی بودند. 30 کودک کم بینا (سن: 1/1 ± 57/8، قد: 32/7 ± 57/128، وزن: 7/7 ± 7/28، شاخص توده بدن: 13/3±13/17) و30 کودک کم شنوا (سن: 85/0 ± 4/9، قد: 2/8 ± 53/135، وزن: 9/7 ± 8/31، شاخص توده بدن: 3±17) و 30 کودک سالم(سن: 1/1 ± 57/8، قد: 4/8 ± 6/130، وزن: 92/6 ± 29، شاخص توده بدن: 9/2±63/16) نیز به صورت غیر تصادفی هدف دار از جامعه در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی ناهنجاری های سر به جلو و کج گردنی، از عکس برداری نمای جانبی و قدامی ناحیه سر و گردن توسط دوربین دیجیتال استفاده شد. همچنین متغیرهای آنتروپومتریکی( محیط سر، محیط گردن، طول گردن، عرض گردن، عرض شانه ها، محیط قفسه سینه، عرض قفسه سینه، طول آخرمی-تراگوسی و قد نشسته) با استفاده از متر نواری، کولیس و خط کش منعطف ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه(anova) و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری (05/0 p<)صورت گرفت. همچنین به منظور بررسی ارتباط بین ابعاد آنتروپومتریکی با ناهنجاری های وضعیتی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آماری نشان داد که زاویه سر به جلو کم بینایان کمتر از گروه کم شنوایان و سالم(004/0p=) و زاویه فلکشن جانبی سر کم شنوایان بیشتر از سایر گروه ها بود(001/0p=). به نحوی که زاویه سر به جلو در کم بینایان و زاویه فلکشن جانبی سر در کم شنوایان بیشتر از سایر گروه ها بود. بین میزان طول گردن، محیط قفسه سینه، قد نشسته، طول آخرمی- تراگوسی، عرض شانه ها وعرض قفسه سینه تفاوت معناداری مشاهده شد که این میزان برای گروه کم بینا کمتر از دیگر گروه ها بود. همچنین در زمینه ارتباط ابعاد آنتروپومتریکی با ناهنجاری های وضعیتی مشاهده شد که بین محیط سر، طول گردن، طول آخرمی-تراگوسی و قد نشسته با ناهنجاری سر به جلو رابطه معناداری وجود دارد (05/0 p<). ولی بین دیگر عوامل آنتروپومتریک با متغیرهای سر به جلو و کج گردنی ارتباط معناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر می توان گفت که راستای سر و گردن کودکان می تواند تحت تأثیر اختلالات بینایی و شنوایی قرارگرفته و این راستا با برخی ابعاد آنتروپومتریکی رابطه معناداری دارد.