هدف کلی این پایان نامه، بررسی تأثیر اردوهای دانش آموزی در اجتماعی شدن دانش آموزان از دیدگاه مربیان دوره راهنمایی شهر تهران است و هدف های جزئی شامل: بررسی تأثیر اردو در تقویت مهارت کلامی، تصمیم گیری و مسئولیت پذیری و نقش آن در بهبود روابط بین فردی دانش آموزان با همسالان می باشد. نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده انجام شده است. و نمونه شامل 300 نفر از مربیان دوره راهنمایی شهر تهران است. در این تحقیق از روش کاربردی و توصیفی (زمینه یابی پیمایشی) استفاده گردیده است از دو روش، کتابخانه ای و میدانی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده که برای گردآوری اطلاعات مربوط به نظرات مربیان از پرسشنامه مهارت اجتماعی محقق ساخته استفاده شد. مراحل این پایان نامه در پنج فصل کلیات، ادبیات و پیشینه، روش شناسی تحقیق، تجزیه و تحلیل داده ها و بحث و نتیجه گیری تدوین گردیده است. در پژوهش حاضر نتیجه نهایی این است که، زنان بیش از مردان در تکمیل پرسشنامه مشارکت داشتند و سطح تحصیلات اکثر پاسخ دهندگان، لیسانس بوده و بیشتر مربیان از نظر سنی بین 40 تا 50 و بین 20 تا 25 سال سابقه مدیریتی داشتند همچنین بیشتر آنها در رشته های علوم انسانی تحصیل کرده بودند. پرسشنامه مهارت اجتماعی از اعتبار و روایی کافی برخوردار است. با توجه به نتایج حاصل از آزمون های ناپارامتریک، بین اردوهای دانش آموزی و تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت، هم جهت و معنادار دیده شد. مهارت های بین فردی دانش آموزان با اردوهای دانش آموزی رابطه مثبت و هم جهت دارد. همچنین بین مهارت های تصمیم گیری و کلامی دانش آموزان با اردوهای دانش آموزی رابطه معنادار، مثبت و هم جهت وجود داشت.