مقدمه: خطر عوارض ماکروواسکولار دیابت 4 برابر خطر عوارض میکروواسکولار آن برآورد شده است و بیماری عروق کرونر از مهمترین عوارض ماکروواسکولار دیابت می باشد. بیماری عروق کرونر در بیماران دیابتی پیش آگهی بدتری دارد و از طرفی پاسخ به درد در بیماران دیابتی وجود ندارد و یا کند است. هدف: میزان شیوع ایسکمی خاموش قلبی در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاه های قلب و غدد بیمارستان بوعلی شهر تهران در سال 1390. روش مطالعه: بیمارانی که حداقل 10 سال از شروع دیابت آنها می گذشت و یا سن 65 سال یا بالاتر داشتند اگر حداقل 2 ریسک فاکتور قلبی عروقی را دارا بودند وارد مطالعه می شدند هر بیمار 45 سال یا بالاتر که الگوی زندگی کم تحرک داشت. وارد مطالعه شد هیچ بیماری سابقه و یا علامت اختصاصی بیماری کاردیوواسکولار نداشت در آنها که ecg از نظر ایسکمی منفی بود تست ورزش یا اسکن تالیوم قلب انجام شد. آنهای که در ecg از نظر ایسکمی منفی بود تست ورزش یا اسکن تالیوم قلب انجام شد . آنهای که در ecg علامت ایسکمی را نشان دادند تحت اسکن قلب قرار گرفتند. نهایتاً اثبات تشخیص به وسیله آنژیوگرافی انجام شد. بحث و نتیجه گیری : شیوع ایسکمی خاموش قلبی در بیماران مورد مطالعه 7/46% برآورد شد. در %20 آنها اسنداد کرونری به اثبات رسید و 4/4% آنها تحت ریواسکولاریزاسیون قرار گرفتند که قابل توجه است توصیه انجام مطالعات آینده در حجم نمونه ی بیشتر می شود.