نوعی از تقسیم بندی افراد در مطالعات شخصیت، مدل صبحی و بعدازظهری است. به نظر می¬رسد که بین شخصیت افراد صبحی و عصری و کارکردهای شناختی ارتباط وجود دارد. یکی از مهم¬ترین کارکردهای شناختی حافظه می¬باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر مقایسه بهره حافظه افراد با تیپ شخصیتی صبحی و عصری پس از یک دوره تمرینات هوازی در صبح و عصر بوده است. بدین منظور 37 دانشجوی دختر دانشگاه اصفهان با میانگین سنی 58/2 ± 11/24 به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به دو گروه صبحی و عصری تقسیم¬ شدند. سپس آزمودنی¬های گروه¬های تمرینی ( افراد صبحی تمرین در صبح، افراد صبحی تمرین در عصر، افراد عصری تمرین در صبح و افراد عصری تمرین در عصر) به مدت 8 هفته در دو زمان صبح (8 صبح) و عصر (4 عصر) به انجام تمرینات ایروبیک پرداختند. برای بررسی تیپ شبانه¬روزی از پرسش¬نامه صبحی - غروبی هورن - استبرگ و بهره حافظه از آزمون¬ حافظه بالینی وکسلر استفاده شد. داده¬ها از طریق آزمون کوواریانس و t با دو نمونه مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زمان آزمون بر بهره حافظه افراد صبحی پس از یک دوره تمرینات هوازی در صبح اثر معناداری داشت و یک دوره تمرینات هوازی در صبح و عصر بر بهره حافظه افراد صبحی در آزمون عصر تأثیر معنی¬داری داشت. با توجه به یافته¬های پژوهش حاضر می¬توان چنین نتیجه گرفت که زمان آزمون و زمان تمرین بر بهره حافظه افراد صبحی اثر گذار بوده است.