این تحقیق تجربی بر روی 36 موش صحرایی نر و ماده تازه متولد شده نژاد wistar انجام گرفت در این تحقیق موش ها به شکل تصادفی به شش گروه تقسیم شدند که عبارت بودند از موش های ماده با تزریق پروژسترون، موش های نر با تزریق پروژسترون،موش های ماده با تزریق سزاموئید، موش های نر با تزریق سزاموئید و موش های نر و ماده کنترل. سپس گروه های پروژسترونی، پروژسترون را با غلظت 100 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن حیوان گروه های سزاموئیدی هم حجم پروژسترون سزاموئید را در روزهای 1 و یا 2 بعد از تولد دریافت کردند. 60 روز پس از تزریق حافظه فضایی آنها در ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق این فرضیه را که پروژسترون سبب اختلال در حافظه فضایی رفرانس در موش های ماده می گردد را تایید می کند.