حق حریم خصوصی یکی از مهمترین مصادیق حقوق بشر است و در مبانی فقهی و دینی و اسناد بین المللی و نظام های حقوقی اغلب کشورهای جهان مطرح و به رسمیت شناخته شده است. این پژوهش با نگاهی تطبیقی به دستاوردهای دو نظام حقوقی ایران و آمریکا، نشان می دهد که قوانین حمایتی خاصی در زمینه حریم خصوصی در این نظام های حقوقی وجود دارد. با این حال فرضیه پژوهش بر این پایه استوار بوده است که قوانین و مقررات ایران و آمریکا، از جامعیت مورد نیاز در حمایت از حق حریم خصوصی برخوردار نبوده و به علت فقدان یا کمبود ضمانت اجرایی لازم در این حوزه، قادر به صیانت کامل از حریم خصوصی افراد نیستند. لذا با مطالعات و بررسی های صورت گرفته در روند پژوهش، این نتیجه حاصل شد که در هر دو نظام حقوقی ایران و آمریکا، در رابطه با حق حریم خصوصی، قوانینی به صورت پراکنده و موردی به تصویب رسیده اما این قوانین برای حمایت از حریم خصوصی شهروندان کافی نیستند و علیرغم وجود قوانین نسبتاً مطلوب، بعضاً شاهد نقض حریم خصوصی افراد در این دو کشور بوده ایم.