چکیده ندارد.

1- در این تحقیق هیچگونه رابطه معنی داری بین اندازه قوس کمر و کمردرد مشاهده نشد. در نتیجه این تئوری که اندازه قوس کمر عامل مهمی در ایجاد کمردرد است و بهترین شیوه درمان نیز تصحیح قوس کمر است باید مورد تجدید نظر قرار بگیرد. 2- با توجه به نتایج این تحقیق، مهمترین و تاثیرگذارترین فاکتور در ایجاد کمردرد و تشدید و برگشت پذیری آن کاهش تحمل عضلات خلف وکمر و خستگی زودرس این عضلات می باشد که این عامل بواسطه وارد آمدن فشار بیش از حد بر روی ستون فقرات، اختلال در سیستم ‏‎propioception‎‏ و عدم ‏‎coordination‎‏ بین عضلات می تواند باعث بروز کمردرد و تشدید آن شود. 3- افراد مبتلا به کمردرد عضلات خلف کمر و همسترینگ کوتاهتر و عضلات شکمی و اندام تحتانی ضعیفتری نسبت به افراد سالم دارند. تمام این موارد ناشی از کاهش تحمل عضلات خلف کمر می باشد. کاهش تحمل عضلات خلف کمر و خستگی زودرس این عضلات باعث کوتاهی آنها شده و کوتاهی این عضلات نیز بطور رفلکسی باعث کوتاهی جبرانی عضلات همسترینگ و ضعف عضلات شکم خواهد شد.

با بالا رفتن سن، زمین خوردگی در افراد سالمند افزایش می یابد. وجود مشکلات تعادلی و شرایط نامساعد محیط اطراف مانند نور ناکافی و ناهمواری زمین احتمال زمین خوردگی را در این افراد بیشتر می کند. هدف از این پژوهش بررسی علل زمین خوردگی در افراد سالمند و ارزیابی نقش سیستمهای حسی بینایی و ستیبولار و حسی عمقی در حفظ تعادل و کنترل پوسچر می باشد. با توجه به نتایج این بررسی میزان نوسان بدن با سن افزایش پیدا می کند و همچنین در گروه سالمندان با سابقه زمین خوردگی میزان نوسان بدن بیشتر از گروه سالمندان بدون زمین خوردگی بوده است. نقش سیستمهای حسی در کنترل نوسان بدن بررسی شد و نشان داد که افراد سالمند با سابقه زمین خوردگی بیشتر متکی به سیستم حسی عمقی مچ پا می باشند و کمتر از حس بینایی جهت حفظ تعادل استفاده می کنند.