ماهیت حماسه و شاهنامه چنین است که باید سرشار از خشونت باشد و اثری از تساهل و مدارا در آن وجود نداشته باشد اما با مطالعه شاهنامه پی می¬بریم که مفهوم تساهل و مدارا در لابه لای داستانهای آن به چشم می¬خورد و روش¬هایی برای رسیدن به آن در شاهنامه نمایان است. فردوسی فلسفه¬ی رفتاری خردمندانه را برای رسیدن به تساهل و مدارا در قالب گفتار و کردار شخصیت¬ها مطرح کرده است. او چشم پوشی از گناه دیگران را برای رسیدن به تساهل و مدارا معرفی می¬کند و نیکی کردن در حق دیگران و عدم آزار رساندن به همنوعان را بسیار مهم ارزیابی می¬کند. در شاهنامه همه اقشار جامعه و حکومت¬ها به پرهیز از جنگ و خونریزی فرا خوانده شده است و آنها را به شکیبایی در برابر ناملایمات دعوت می¬کند. تکثرگرایی برای از بین بردن هرج و مرج و تنش سیاسی و اجتماعی و احترام به حقوق دیگران امری بدیهی در شاهنامه است