پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی معیارهای ورشکستگی در مورد شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‏پردازد. هدف از این پژوهش یافتن پاسخ این سوال است که به چه میزان بین معیار ماده 141 قانون تجارت و معیارهای تشخیص ورشکستگی شرکت‏ها بر اساس ادبیات موجود مالی همپوشانی وجود دارد؟ در راستای این هدف، 34 شرکت به منظور تعیین شرکت‏های ورشکسته براساس معیار ماده 141 قانون تجارت و 104 شرکت به منظور تعیین شرکت‏های ورشکسته براساس معیارهای تشخیص ورشکستگی موجود در ادبیات مالی در بازه زمانی 81 تا 91 انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. برای محاسبه کارایی از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی‏داده‏ها استفاده شده است. روش تحلیل پوششی داده‏ها نیازمند ورودی و خروجی‏هایی برای اندازه‏گیری کارایی می‏باشد. این پژوهش شامل 3 مرحله است: در مرحله اول شرکت‏های ورشکسته بر اساس معیار ماده 141 قانون تجارت تعیین شده و در مرحله دوم، برای تعیین شرکت‏های ورشکسته بر اساس معیارهای تشخیص ورشکستگی موجود درادبیات مالی از روش dea (تحلیل‏پوششی داده‏ها) استفاده شده است. در مرحله سوم نیز به بررسی همپوشانی بین دو روش اول و دوم پرداخته شده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که بین دو روش معیار ماده 141 قانون تجارت و معیارهای تشخیص ورشکستگی شرکت‏ها براساس ادبیات موجود مالی همپوشانی وجود ندارد. واژگان کلیدی: معیارهای ورشکستگی، تحلیل پوششی داده‏ها (dea)، ماده 141 قانون تجارت