تحقیق کنونی پیرامون رفتار اختلاطی سیالات در دو نوع همزن متفاوت است. همزمن نوع اول با فرض غیر ویسکوز بودن و همزن دوم با فرض استوکس بررسی شده و در هر دو همزن از پخش مولکولی صرف نظر شده است. دلیل انتخاب جریان استوکس آن است که ثابت شده حاصل ضرب زمان در انرژی لازم برای اخلط توسط این جریان نسبت به جریان توربولنت کوچکتر است. این تحقیق پایه تئوری آشوب صورت گرفته و برای هر دو همزن مقاطع پوانکاره به روش عددی ارائه شده اند. با بررسی این مقاطع پارامترهایی که با ازای آنها فرآیند اختلاط در همزن های مورد نظر بهینه می شود، تعیین شده اند.