سیلیس یک کانی مضر در فرآیند تولید آهن به روش احیاء مستقیم است که به دلیل بالا بودن درصد سیلیس کنسانتره چادرملو و افزایش هزینه¬های ناشی از آن، کاهش سیلیس از کنسانتره تولیدی در درجه اهمیت بالایی قرار دارد. عیار سیلیس در اکثر اوقات بالاتر از 2 درصد بوده و دارای نوسانات زیادی است. هدف از این پروژه، بررسی امکان کاهش سیلیس کنسانتره نهایی سنگ آهن تا حد ممکن و تهیه یک کنسانتره با کیفیت مطلوب از نظر عیار آهن و سیلیس است. به همین منظور ابتدا نمونه¬هایی از کنسانتره چادرملو تهیه شده و آنالیز دانه بندی و شیمیایی آنها انجام شد. سپس با استفاده از روشهای جدایش مغناطیسی و فلوتاسیون آزمایش¬هایی طراحی شدند.که توسط آنها هر یک از پارامترهای شدت میدان مغناطیسی و ابعاد خوراک و درصد جامد برای جدایش مغناطیسی و پارامترهای مقدار کلکتور و درصد جامد و شدت همزن برای فلوتاسیون بررسی شدند. نتایج نشان دادند که در شدت میدان مغناطیسی در 3200 گوس، ابعاد خوراک در 35 میکرون و درصد جامد در 30 درصدکمترین عیار سیلیس به میزان 1/53درصد با عیار آهن 65/2 درصد بدست می آید. هم¬چنین مقدار کلکتور320 گرم بر تن ، درصد جامد ¬35 و سرعت همزن 320 دور بر دقیقه بیشترین تاثیر را بر روی کم کردن عیار سیلیس در فرآیند فلوتاسیون دارد که با در نظر گرفتن این شرایط بهینه می¬توان به عیار 1/55درصد سیلیس با عیار آهن 68/8 درصد دست یافت. نتایج آزمایشهای اعتبار سنجی نیز این یافتها را تایید کرد. به این ترتیب حداقل %1 عیارسیلیس کنسانتره چادرملو کاهش یافت که می توان صرفه اقتصادی فراوانی برای مجتمع فولاد مبارکه داشته باشد.