صنعت آبزی پروری به ویژه میگو بطور متداول در ایران و سایر کشورها با بیماری¬های مختلفی مواجه بوده است، که از بین عوامل مختلف، باکتری های بیماری¬زا مهم¬ترین عامل عنوان شده، زیرا صدمات اقتصادی بزرگی به صنعت پرورش میگو وارد کرده است. این پژوهش در دو بخش شرایط آزمایشگاهی و شرایط طبیعی انجام شد. در شرایط آزمایشگاهی ابتدا امکان کاربرد نانوذرات مس با غلظت موردنیاز میگوی سفیدغربی (34 میلی-گرم بر کیلوگرم جیره) در کنار پروبیوتیک b. subtilis (cfu/ml108)و سپس بررسی خواص آنتاگونیستی پروبیوتیک، نانوذرات¬مس و ترکیب این دو در برابر باکتری بیماری¬زا v. harveyi luminescent با دو روش انتشار چاهکی و دیسکی بررسی شد. در شرایط طبیعی، میگوها در تیمارهایی شامل تیمار1 (تیمار کنترل)، تیمار2 (تیمار پروبیوتیک b. subtilis(cfu/ml108)، تیمار3 (تیمار یون¬مس (34 میلی¬گرم بر کیلوگرم جیره))، تیمار4 (تیمار نانوذرات¬مس (34 میلی¬گرم بر کیلوگرم جیره))، تیمار5 (پروبیوتیک و یون¬مس) و تیمار6 (تیمار پروبیوتیک و نانوذرات¬مس) به مدت 8 هفته تغذیه شدند. از یافته¬های شرایط آزمایشگاهی مشخص شد که نانوذرات مس با غلظت موردنظر اثر بازدارندگی بر پروبیوتیک نداشته و امکان کاربرد همزمان این دو در جیره وجود دارد و در رویارویی با باکتری بیماری¬زا، سوسپانسیون ترکیبی پروبیوتیک و نانوذرات مس بیشترین بازدارندگی را در برابر باکتری بیماری¬زای ویبریو از خود نشان دادند که با سوسپانسیون پروبیوتیک اختلاف معنی¬داری نداشت(05/0??). یافته¬های شرایط طبیعی مشخص کرد که در تیمار پروبیوتیک و تیمار پروبیوتیک و نانوذرات¬مس به¬طور معنی¬داری عملکرد رشد، بازماندگی و فلور باکتریایی روده را نسبت به تیمار کنترل بهبود بخشید و منجر به افزایش بازماندگی نسبی در مواجهه با باکتری بیماری-زای ویبریو گردید(05/0??). میگوهای تیمار نانوذرات¬مس نسبت به تیمار یون¬مس اثربخشی بهتری در رشدو بازماندگی از خود نشان دادند؛ علاوه براین نرخ بازماندگی نسبی بالاتری در مواجهه با باکتری بیماری¬زای ویبریوبدست آمد. کاربرد نانوذرات مس که در این پژوهش برای اولین بار صورت گرفت نه تنها منجر به کاهش عملکرد پروبیوتیک b. subtilis موجود در جیره نگردید بلکه منجر به افزایش اثر آن¬ها در بهبود رشد وبازماندگی نسبی میگوها در رویارویی با باکتری بیماری¬زای ویبریو گردید.

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر پوشش ژلاتینی حاوی اسانس دارچین و عصاره پوست انار بر حفظ کیفیت میگوی تازه سفید غربی در یخ و دمای یخچال طراحی و انجام شد و ارزیابی میکروبی میگو مشتمل بر شمارش باکتری های کل، باکتری های سرمادوست، باکتری های اسیدلاکتیک و انتروباکترها و اندازگیری بازهای ازته فرار و تیوباربیتوریک اسید و ph انجام پذیرفت.

فلزات سنگین به علت ایجاد سمیت و تجمع پذیری در آبزیان، مهم ترین نوع آلودگی در محیط زیست آبی می باشند. آلاینده هایی مانند فلزات سنگین در طول زنجیره غذایی تجمع می یابند و در انتها به بدن انسان منتقل می شوند. اندازه گیری آلاینده های مختلف در ماهیها به علت مصرف خوراکی آنها برای انسان از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. با توجه به روند رو به رشد فعالیت های صنعتی و پالایشگاهی در سواحل خلیج فارس و افزایش روزافزون آلودگی آب های آن ،تعیین غلظت فلزات سنگین در ماهیان پرمصرف از جمله هامور ضروری است. در مطالعه حاضر، غلظت چهار فلز مس، سرب، روی و کادمیوم در بافت عضله ماهی هامور مورد بررسی قرار گرفته است چرا که اهمیت بررسی آلودگی های فلزی در مواد غذایی بویژه در ماهی و فراورده های آن به دلیل پدیده تجمع پذیری و بزرگنمایی زیستی به عنوان شاخصی از آلودگی بسیار مورد توجه است.