فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 و فولاد میکروآلیاژی استحکام بالای api 5l x80 در صنعت نفت و گاز و خطوط انتقال این صنایع کاربرد گسترده ای دارند. فولادهای زنگ نزن در نزدیکی سواحل دریا و محیط های خورنده و فولادهای استحکام بالا در نواحی بیابانی به منظور کاهش هزینه های انتقال مورد استفاده قرار می گیرند. لذا اتصال غیرمشابه این دو فولاد ضروری به نظر می رسد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر پارامترهای فرآیند smaw بر خواص اتصال غیرمشابه api x80/dss 2205 انجام گردیده است. به منظور بررسی تاثیر فلز پرکننده بر خواص اتصال از الکترودهای e2209 و e309l استفاده گردید. همچنین به منظور بررسی تاثیر حرارت ورودی بر گسترش ناحیه متاثر از حرارت و خواص اتصال، جوشکاری در حرارت ورودی های kj/mm54/0، kj/mm7/0و kj/mm81/0 با استفاده از الکترود e2209 به همراه کاشت ترموکوپل هایی در نزدیکی درز اتصال با هدف ثبت سیکل های حرارتی صورت گرفت. خواص مکانیکی اتصال با استفاده از آزمون های سختی، ریزسختی و ضربه مورد بررسی قرارگرفت. ریزساختار نواحی مختلف اعم از فلزات جوش، فلزات پایه و فصل مشترک ها نیز با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به eds ارزیابی گردید. سطح شکست نمونه ها نیز توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرارگرفت. از دستگاه فریت اسکوپ نیز برای اندازه گیری میزان فریت نواحی مختلف استفاده گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، الکترود e2209 به عنوان الکترود مناسب تر جهت ایجاد این اتصال معرفی گردید. نتایج حاکی از آن است که افزایش حرارت ورودی باعث بزرگتر شدن پیک دمایی ثبت شده توسط ترموکوپل ها و گسترش ناحیه متاثر از حرارت می گردد. افزایش حرارت ورودی منجر به کاهش نرخ سرد شدن و پیشرفت استحاله فریت به آستنیت می گردد، از این رو میزان آستنیت در فلزجوش افزایش یافته و متعاقباً منجر به کاهش سختی و بهبود چقرمگی فلز جوش 2209 می گردد.