با نگاه به شخصیت نسلی که در دو- سه ده? اخیر رشد کرده است، شاید بتوانیم مهمترین عوامل موثر در تربیت او را در چند عنصر بیابیم. خانواده، مدرسه و گروه های دوستی عناصر و عواملی است که پیش از این سال ها نیز مهمترین عوامل تربیتی اشخاص را شامل می شده اند. اما به نظر می رسد در کنار این عوامل، «رسانه ها»ی جدید، به عنوان یکی از محصولات پررنگ و فراگیر دنیای مدرن، سهم وسیعی از تربیت اشخاص را از انحصار عوامل پیش گفته ربوده اند. و در این میان، رسانه های تصویری نقشی برجسته تر ایفا می کنند. پژوهش حاضر، با تمرکز بر این عامل، سعی در کشف روابط مفهومی و نظری مابین «تربیت» و «رسانه» نموده است. به این ترتیب، پژوهش حاضر، خود را تنها مقدمه ای برای ورود به مبحث تربیت و رسانه می داند. نوپا بودن مبحث مورد نظر و همچنین محدودیت های پژوهشی موجود، مرا به این نتیجه واداشت تا ابتدائاً به کشف و استخراج مهمترین دیدگاه های موجود و تلاش های پیشین بپردازم. در این میان، نیل پستمن به عنوان متفکری تربیتی، که به تفصیل پیرامون «رسانه ها»ی جدید اندیشیده و نگاشته است، در نظر، ارجح آمد. از سوی دیگر، در میان انواع تلاش هایی که در زمین? تربیت و رسانه می توان صورت داد، کشف آثار تربیتی رسانه های تصویری، محدوده ای بود که در این فرصت محدود، بیشتر می توانست مورد توجه قرار بگیرد. لذا نهایتاً «بررسی کارکردهای تربیتی رسانه های تصویری از منظر نیل پستمن» به عنوان بخش اول پژوهش انتخاب گردید. در این بخش، آنچه حاصل آمد، هفت کارکرد تربیتی عمده بود که به نظر پستمن، از رسانه های تصویری حاصل می آید. در بخشی دیگر، به جهت مورد محک قرار دادن نتایج نظری بدست آمده، بررسی کارکردهای تربیتی رسانه های تصویری، در دانش آموزان دور? متوسطه در ایران مورد توجه قرار گرفت. چرا که این تلاش، علاوه بر سنجش صحت مباحث احصا شده، می توانست به خوبی نگارنده را در فهم دقیق تر ارتباط تربیت و رسانه به صورت عینی یاری رساند. لذا با بهره گیری از روش های تحلیل کمی، این ارزیابی نیز صورت گرفت. نتیج? حاصل، به طور حداکثری، وجود کارکردهایی که پستمن مورد تأکید قرار می داد را تأیید نمود و بنا به نتایج بدست آمده، این تأثیرات، با ضریب بالایی ناشی از استفاد? دانش آموزان از رسانه های تصویری بود.