این پژوهش اثر دو لیزر xecl(308nm) و er:yag(2.94?m) را بر روی بافت های سخت مینا و عاج دندان با یکدیگر مقایسه می کند.در این تحقیق، تعداد 20 نمونه دندان مولر (عقل و آسیاب) انسان تهیه شده و پس از طی مراحل ضد عفونی سازی و تثبیت مورد پرتودهی با دو لیزر مذکور قرار گرفت.از تعداد 10 دندان به عنوان نمونه های مینا و از 10 دندان دیگر پس از حذف بافت مینا از روی تاج، به عنوان نمونه های عاج استفاده شد. تاج هر دندان به صورت یک مکعب در نظر گرفته و از هر وجه جانبی آن برای پرتودهی با یک نوع لیزر بهره برداری شد. در اصل هدف این تحقیق، محاسبه ی مقادیر عمق کندگی ایجاد شده توسط پرتوی لیزر در دو بافت عاج و مینای دندان، در شرایط متفاوت و با فاکتورهای مختلف از هر دو لیزر بود. برای پرتودهی با لیزر اگزایمر زنون کلراید فرکانس ثابت 2 هرتزانتخاب شد. همچنین سه مقدار متفاوت انرژی (50، 70 و 90 میلی ژول) با چگالی های انرژی متفاوت به عنوان فاکتور متغیر تعریف شد که در هر یک از انرژی های مذکور، 6 گام پالسی متفاوت منظور شده و با این روند تابش دهی، 18 حفره برای نمونه های عاج و 18 حفره برای نمونه های مینا به دست آمد. برای کار با لیزر اربیوم – یاگ، تعداد 100 پالس به عنوان فاکتور ثابت منظور شد و پرتودهی در دو فرکانس متفاوت 10 و 15 هرتز صورت گرفت. انرژی و توان در هر فرکانس به عنوان فاکتور متغیر تعریف شد و در مجموع 11 حفره برای بافت مینا و 11 حفره برای بافت عاج بدست آمد. از حفره های مذکور به روش اپتیکی و نرم افزاری، تصاویری تهیه شدند که به کمک پردازش آنها در نرم افزار متلب، مقادیر عمق کندگی و سطح موثر کندگی محاسبه شدند. سپس داده های بدست آمده از طریق رسم نمودار تحلیل شدند که نتایج حاصل از این تحلیل ها به صورت خلاصه به شرح زیر می باشد: افزایش عمق کندگی با افزایش تعداد پالس در هر دو بافت برای لیزر زنون کلراید افزایش عمق کندگی با افزایش انرژی در هر دو لیزر و برای هر دو بافت تغییرات افزایشی بسیار ناچیز در سطح موثر کندگی در هر دو بافت مینا و عاج (ثبات تقریبی سطح) بیشتر بودن مقادیر منسوب به عمق کندگی و سطح موثر کندگی و بافت عاج نسبت به بافت مینا در هر دو لیزر بیشتر بودن مقادیر عمق کندگی و سطح موثر کندگی در هر دو بافت عاج و مینا برای لیزر اربیوم – یاگ نسبت به لیزر زنون-کلراید