شبکه های موردی سیار از فن آوری های اصلی شبکه های بی سیم می باشند که در دهه اخیر بسیار مورد استفاده قرار گرفته اند و مسیریابی به عنوان یکی از اجزائ اصلی آنها شناخته می شود. این شبکه ها شامل تعدادی گره متحرک اند که شبکه ای موقتی، بدون زیرساختی ثابت راه اندازی می کنند. در شبکه های موردی سیار هر گره توامان نقش مسیریاب و میزبان را ایفا می کند و از هیچ عنصر کمکی نظیر مسیریاب یا سوئیچ جهت مسیریابی استفاده نمی شود، در واقع مسیریابی در این شبکه ها بر عهده خود گره های ایجاد کننده شبکه است. با توجه به این ویژگی می توان فهمید که نوع پروتکل مسیریابی مورد استفاده در این شبکه ها با نوع مورد استفاده در شبکه های سیمی متفاوت است. وجود ویژگی هایی نظیر توپولوژی پویا، رسانه بی سیم مشترک و نبود یک کنترل کننده مرکزی، این شبکه -ها را بیشتر در معرض حملات قرار می دهد و با توجه به کاربردهای این شبکه ها در مواردی همچون عملیات امداد و نجات و کاربردهای نظامی و انتظامی، داشتن یک ارتباط امن امری ضروری است و در این میان امنیت مسیریابی نیز مستثنی نمی باشد. با توجه به مطالب فوق در این پایان نامه به بررسی روش های مسیریابی در شبکه های موردی سیار و به طور خاص مسیریابی tora پرداخته ایم. انواع حملاتی که امنیت این شبکه ها را تهدید می کند دسته بندی کرده و مورد بررسی قرار داده ایم. برخی از پروتکل های ایمن شده در این شبکه ها را شرح داده و در نهایت سعی در ارائه روشی جهت ایمن نمودن پروتکل مسیریابی tora در برابر حمله کرم چاله نموده ایم.