چکیده: یکی از مهمترین اجزای یک سیستم خورشیدی متصل به شبکه، اینورترهای خورشیدی هستند که وظیفه تبدیل توان dc تولید شده به وسیله پنل های خورشیدی به توان ac سنکرون با شبکه را به عهده دارند. انتخاب یک ساختار از بین تمامی ساختارهای معرفی شده در مقالات، به پارامترهای متعددی از جمله توان سیستم و بازده سیستم وابسته است. در توان¬های نامی در بازه 200 تا 300 وات یکی از بهترین گزینه ها، ساختارinterleaved flyback است که اخیرا در تعدادی از مقالات مورد بررسی قرار گرفته است. در این پایان نامه با استفاده از روشی تطبیقی- فازی که بر پایه مدل فیزیکی سیستم استوار است، و به کارگیری آن در حلقه کنترل جریان، بهبود قابل ملاحظه ای در پارامترهای کیفی جریان تزریق شده به شبکه ایجاد شده است. روشی که برای طراحی کنترلگر و نیز اثبات پایداری سیستم حلقه بسته عنوان می¬گردد مبتنی بر نامساوی های ماتریسی خطی خواهد بود. علاوه بر اثبات پایداری سیستم حلقه بسته با روشهای مبتنی بر نامساوی های ماتریسی خطی، اثبات دیگری نیز که بر مفاهیم کنترل رباست استوار است، ارائه می¬گردد. جنبه نوآوری این پایان نامه بیشتر به نحوه به کارگیری روش های کنترل فازی مبتنی بر مدل فیزیکی سیستم جهت استفاده در میکرواینورترهای خورشیدی و نیز روشهای ارائه شده برای اثبات پایداری این سیستم مربوط می¬شود. در انتها نیز روش کنترلی ارائه شده نسبت به دیگر روشها مقایسه می¬شود و کارایی آن در شرایط کاری مختلف مورد ارزیابی قرار می¬گیرد. کلمات کلیدی: میکرواینورتر، interleaved flyback، کنترل رباست، نامساوی خطی ماتریسی،lmi، کنترل فازی