به دنبال رسوائی های مالی گسترده،تمایل سرمایه گذاران به اعمال حاکمیت شرکتی در شرکت های سهامی که در آنها سرمایه گذاری کرده بودند، افزایش یافت. قانون ساربینز آکسلی به عنوان پاسخی مناسب جهت مقابله با رسوائی های مالی شرکت های بزرگ ایالات متحده آمریکا در سال 2002 به تصویب رسید. جریانی که در اوایل هزاره سوم، با ورشکستگی شرکت های بزرگ شروع و با تصویب قانون ساربینز آکسلی تداوم یافت، را می توان به عنوان انقلابی در حرفه حسابداری قلمداد کرد. در ایران نیز، سازمان بورس اوراق بهادار تهران در سال 1386 اقدام به تدوین و تصویب آئین نامه نظام راهبری شرکتی نمود. صورت جریان وجوه نقد، به عنوان یکی از صورتهای مالی اساسی از جمله کارآمدترین گزارش ها برای انعکاس عملکرد واحدهای تجاری از جنبه نقدی است. صورت جریان وجه نقدمطابق استاندارد شماره 2 سازمان حسابرسی شامل 5 بخش می باشدو فعالیت های سرمایه گذاری چهارمین بخش از این صورت مالی می باشد . یکی از راههای ارزیابی اثرات حاکمیت شرکتی بر عملکرد شرکتها بررسی تاثیر سازوکارهای آن بر هر یک از اقلام صورتهای مالی شرکت ها است. بدین منظور، در این پژوهش از میان اقلام صورتهای مالی، جریان وجوه نقد حاصل از سرمایه گذاری انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و نمونه آماری پژوهش شامل 193 شرکت از سال 1386 لغایت 1391 تعیین شده است. روش آماری مورد استفاده به منظور آزمون فرضیه های مطرح شده، روش داده های پانل می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین سهامداران نهادی و سرمایه گذاران عمده از سازوکارهای حاکمیت شرکتی با جریان وجه نقد حاصل از سرمایه گذاری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و شواهدی دال بر وجود رابطه معنی دار بین درصد اعضای غیرموظف و اندازه هیات مدیره با جریان وجه نقد حاصل از سرمایه گذاری یافت نشد.