بیشتر محققان در زمینه زمانبندی، پژوهش خود را با این فرض که تمام کارها در لحظه شروع زمانبندی در دسترس هستند، انجام داده اند. اما در دنیای واقعی، ممکن است این فرض به سبب ورود تصادفی کارها به مرور زمان ودر طول دوره زمانبندی درست نباشد و منجر به یک سیستم پویا گردد. فرض دیگری که در بعضی صنایع می تواند معتبر نباشد، این است که برای کارها نسبت به یکدیگر اولویتی در نظر نگرفته و یا اولویت تمام کارها را یکسان دانسته و به آن اهمیتی داده نمی شود. در این پایان نامه، حل یک مسئله چند هدفه برای زمانبندی در کارگاه جریان کاری منعطف پویا با محدودیت حق اولویت را مورد بررسی قرار می دهیم. هدف این مسئله کمینه سازی میانگین مدت زمان در جریان ساخت و میانگین دیرکرد است. هفت الگوریتم ابتکاری و یک الگوریتم فراابتکاری برای پیدا کردن جواب بهینه و یا نزدیک بهینه ارائه می شود. یک مدل شبیه سازی ارائه می گردد تا عملکرد الگوریتم ها به وسیله مقایسه جواب های آنها با استفاده از یک نرم افزار آماری ارزیابی شود. نتایج آزمایشات کامپیوتری نشان می دهد که الگوریتم فراابتکاری(برنامه ریزی ژنتیک) عملکرد بهتری دارد.