با ظهور پدیده های اطلاعاتی و ارتباطاتی همه ابعاد زندگی بشر دستخوش تغییر شد. محیط های آموزشی یکی از تاثیرپذیرترین حوزه ها در این زمینه است. حجم عظیم اطلاعاتی که ظرف مدتی کوتاه چند برابر شده و به سرعت منتشر می شود جوامع بشری را در آستانه ورود به دنیایی قرار داده است که دستیابی و استفاده از دانش کلید اصلی موفقیت محسوب می شود. کاملاً واضح است که پیشرفت کشورها در گرو تربیت نسلی است که از همان سال های ابتدای تحصیل با فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی آشنا باشند و برای استفاده از آن آموزش دیده باشند. توانایی استفاده مفید از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات مستلزم این است که نقش دانش آموز از گیرنده اطلاعات تغییر نماید. دانش آموزان باید بتوانند خود جستجوگر اطلاعات باشند، و به این ترتیب دیگر روش های تدریس سنتی پاسخگوی نیازهای فراگیران نیست. این پژوهش به ارائه چارچوبی جهت استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در دبستان ها به منظور توانمندسازی دانش آموزان در زمینه مورد بحث می پردازد. ابتدا شیوه های تدریس سنتی و معایب آن را مورد بررسی قرار می دهد، سپس به چالش های استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش می پردازد و در انتها چارچوب مورد نظر را ارائه می کند. برای ارائه چارچوب از نظرات متخصصان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، معلمان و اساتید دانشگاه استفاده شده است. در این چارچوب امکانات و زیرساخت های مورد نیاز برای استفاده از فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی در مدارس شرح داده می شود و سپس چگونگی استفاده از این امکانات بیان می گردد. از ویژگی های دیگر این چارچوب بررسی توانایی های مورد نیاز معلمان در استفاده از قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در پیشبرد آموزش است. برای ارزیابی چارچوب پیشنهادی 16 معیار تعیین شد که در واقع هر معیار وجود یک ویژگی در چارچوب را بررسی می کند. این ویژگی ها به طور کلی قابلیت های اجرایی چارچوب را با توجه به شرایط و امکانات موجود می سنجد. نتایج حاصل از ارزیابی چارچوب نشان داد که چارچوب مورد پذیرش متخصصان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و آموزش ابتدایی قرار گرفت و موفق به کسب امتیاز 95/87 از 120 امتیاز شد.