تالاسمی یکی از بیماریهای شایع خونی در جهان و در کشور ما ایران است. این بیماری یک بیماری ارثی و قابل پیشگیری است. آموزش یک راهکار مهم جهت ارتقاء دانش و پیشگیری از تالاسمی در دانش¬آموزان می¬باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان تاثیر آموزش مبتنی بر رسانه بر اتخاذ رفتار پیشگیری از تالاسمی در دختران دبیرستانی شهر سردشت در سال 1392می¬باشد. در یک مطالعه نیمه¬تجربی، 48 نفر از دانش¬آموزان دبیرستانی به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارگردآوری داده¬ها پرسشنامه¬ای محقق ساخته بود که پس از تعیین روایی به روش اعتبارمحتوا (89/0=cvr، 88/0=cvi) و پایایی به روش همگنی درونی(آلفا کرونباخ=78/0) مورد استفاده قرار گرفت. پرسشنامه شامل 30 سوال در حیطه های آگاهی، نگرش و رفتاربود که قبل و 2ماه بعد از مداخله تکمیل گردید. مداخله آموزشی در قالب یک لوح¬فشرده که شامل مطالبی چون تعریف بیماری، انواع بیماری، راه انتقال و روش پیشگیری از آن، به شرکت¬کنندگان ارائه گردید. در این دوره¬ی 2ماهه به فاصله هر چهار هفته یکبار، پیامک هایی بعنوان یادآور برای دانش آموزان ارسال گردید. پس از اخذ پس آزمون، داده¬ها گردآوری و بااستفاده ازنرم افزارspss و آزمون¬های آماری ویلکاکسون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 5/1±17 بود. نتایج نشان داد که بین میانگین رتبه آگاهی قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی داری وجود داشت(001/0=p). بطوریکه میانگین نمره ی آگاهی 21درصد افزایش پیدا کرد. بین میانگین رتبه نگرش قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی داری وجود داشت(001/0=p). بطوریکه میانگین نمره ی نگرش 04/7درصد افزایش پیدا کرد. بین میانگین رتبه عملکرد قبل و بعد از مداخله نیز، اختلاف معنی¬داری وجود داشت(001/0=p). بطوریکه میانگین نمره¬-ی عملکرد 3/8 در صد افزایش پیدا کرد. آزمون من ویتنی نشان داد که رابطه معنی¬داری بین رشته تحصیلی و آگاهی از بیماری وجود دارد (003/0=p). با طراحی برنامه های مشابه و خودآموز و با پیگیری¬های مناسب، می¬توان در ارتقاء سطح آگاهی، ایجاد نگرش مطلوب و اتخاذ رفتار پیشگیرانه در خصوص بیماریهای دیگرنیز به نتایج مطلوبی دست یافت.

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش مهارت های شناختی بر کاهش افسردگی دوران بارداری و پس از زایمان در مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم-آباد انجام شد. مطالعه حاضر یک مطالعه شبه تجربی، شامل120 زن¬باردار مراجعه¬کننده به مراکز بهداشتی درمانی به صورت غیرتصادفی، در دسترس و داوطلب انتخاب شدند و در دو گروه 60 نفری مورد و شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند در این پژوهش میزان افسردگی زنان باردار مراجعه کننده از طریق پرسش¬نامه سنجش شدت افسردگی «بک» بررسی گردید. پس از انجام پیش¬آزمون، در گروه مداخله با روش سخنرانی در خصوص مهارت های شناختی مؤثر بر کاهش افسردگی دوران بارداری و پس¬اززایمان آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی ندیدند. مجدداً بعد ازدو ماه از مداخله داده ها جمع آوری و نهایتاً با نرم¬افزار آماری spss نسخه 16 و با استفاده از آزمون¬های کای¬دو، تی مستقل، تی تست و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سنی آزمودنی¬ها 76/5 ±29/27 و دامنه حداقل 18 و حداکثر 39 سال بود. پس از آموزش در گروه مداخله میانگین نمره افسردگی از 45/7± 13/38 به 12/5± 95/29 رسید که آزمون تی¬زوج این میزان کاهش را معنی دار نشان می¬دهد( 001/0>p). در گروه شاهد میانگین نمره افسردگی در ابتدای مطالعه 47/7± 33/37 بود و در انتهای مطالعه به80/6± 23/36 رسید که آزمون تی¬زوج این میزان کاهش را معنی دار نشان نمی¬دهد (07/0p=) نتیجه¬گیری: نتایج بیانگر این است که آموزش¬های مهارتی شناختی در کاهش افسردگی دوران بارداری و پس اززایمان تأثیر معناداری داشته است. لذا می توان پیشنهاد نمود این برنامه آموزشی بعد از تأیید در چند پژوهش دیگر به مراکز بهداشتی درمانی پیشنهاد شود.