نام پژوهشگر: آزاده نجفی دژده‌منفرد

شیوه های اداره زمان وهزینه در داوری بین المللی
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده حقوق 1391
  آزاده نجفی دژده منفرد   مجید پوراستاد

کنترل هزینه و زمان در داوری های بین المللی (داوری های تجاری بین المللی) نیز خود به صورت یک مسئله حقوقی و علمی در سطح بین المللی مورد توجه قرار گرفته است. تا جایی که با ارائه مقالات گوناگون و متنوع در صدد ارائه راهکارهای مناسب برای کنترل هزینه و زمان برآمده اند. برای نیل به چنین هدفی در ابتدا باید مفهوم و ماهیت و ارکان داوری را توصیف کرد و به خوبی شناخت تا بتوانیم قلمرو صلاحیت و حداکثر اختیارات مرجع داوری را ترسیم نموده و سپس با در نظر گرفتن این صلاحیت و اختیارات به راهکارهای مناسب جهت کنترل هزینه ها و زمان در داوری های بین المللی دست یافت چرا که رسیدگی سریع و کم هزینه مورد مطلوب طرفین دعاوی داوری بین المللی علی الخصوص در دعاوی تجاری می باشد. چرا که در بسیاری از موارد به دلیل بالا بودن هزینه ها، از رغبت طرفین برای ارجاع به داوری می کاهد. لذا در همین راستا، در این رساله تلاش گردیده با ارائه راهکارهای عملی تا جای ممکن از میزان هزینه ها و طول مدت رسیدگی در طول مسیر داوری داوری که از لحظه انعقاد قرارداد داوری شروع می گردد و تا لحظه صدور رای داوری توسط داور ادامه می یابد، را کنترل نموده و از افزایش زمان و هزینه جلوگیری بعمل آورد.در این رساله در دو فصل به بررسی مراحل که شامل مفهوم و نقش موافقت نامه داوری الزامات موافقت نامه داوری و قواعد حاکم بر آن و ماهیت و شکل شروط داوری و شرایط و ضوابط سازماندهی جریان داوری تعیین مکان و زبان و مدت داوری و چگونگی تعیین آن و تعداد داوران و در فصل دوم نیز به مرحله شروع جریان و ختم رسیدگی در داوری پرداخته شده است که شامل درخواست داوری دعاوی تقابل پاسخ به درخواست داوری نحوه انتخاب داوران متخصص اجتناب از افراط و تفریط در خصوص خصایص داوران و ارائه جدول زمانبندی رسیدگی و اخذ گواهی از گواهان و کارشناسان که در هر یک از این مراحل راهکارهای کنترل هزینه و زمان پیش بینی شده است. نتایج حاصله این می باشد که اولا می توان راهکارهایی ارائه داد تا میزان و نیز زمان را کنترل نمود و ثانیا در هر نوع از داوری این راهکارها متفاوت است و بسته به هر مرحله از داوری این راهکارها تفاوت می نماید و در نهایت آنچه که می توان به وضوح به آن اشاره نمود این است که به هر روی انتخاب داوری سازمانی در مقابل داوری موردی می تواند راهکار مناسب تری در جهت کنترل هزینه و زمان در داوری های بین المللی باشد.