منحنی های چرخشی کهکشان ها عبارتند از سرعت چرخشی منظومه های یک کهکشان به فاصله ی آنها از مرکز کهکشان. بر اساس نظریه ی استاندارد کیهان شناسی این منحنی ها باید به سمت پایین منحرف شوند در حالیکه بر طبق مشاهدات بدست آمده، به سمت یک مقدار ثابت میل می کنند به طوری که موازی محور فاصله می شوند. برای توصیف این پدیده کیهان شناسان اغلب به وجود ماده تاریک استناد می کنند. برخی دیگر نیز سعی در اصلاح نظریه استاندارد کیهان شناسی دارند مانند نظریه ویل-دیراک که به طور نظری این منحنی ها را توصیف می کند. در این قبیل از نظریات جملاتی به پتانسیل گرانشی نیوتنی اضافه می شود که با استفاده از آن می توان توصیف نسبتاً خوبی را در مقایسه با داده های رصدی بدست آورد. همچنین می توان مقادیر پارامترهای مدل را پیش بینی کرد. در اینجا نظریه گرانش شامه را در توصیف این منحنی ها به کار خواهیم برد. آن طور که در این نظریه بیان می شود جهان چهار بعدی حاضر غوطه ور در یک جهان با ابعاد بالاتر می باشد.