چکیده سیلابزنی با مواد فعال سطحی یکی از روشهای ازدیادبرداشت شیمیایی در مخازن نفتی است. این فرآیند با کاهش کشش بین سطحی، میزان برداشت را بهبود میدهد. عوامل مختلفی بر بازدهی برداشت با سیلاب زنی با مواد فعال سطحی اثر میگذارند که مهمترین آن می توان به رفتار فازی سامانه آب و الکترولیت و ماده فعال سطحی اشاره کرد. مواد فعال سطحی به چهار دسته کاتیونی، آنیونی، غیر یونی، آمفوتر دسته بندی می شوند. تحقیقات اندکی در مورد استفاده از مواد فعال سطحی آمفوتر در ازدیاد برداشت از مخازن انجام شده است. در این پژوهش اثر نوع نفت، شوری، دما و غلظت ماده فعال سطحی آمفوتر بر رفتار فازی سامانه بررسی شده است. پارامترهایی نظیر نوع نفت و شوری و غلظت ماده فعال سطحی بر سیلاب زنی میکرومدل و ترشوندگی مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد، ماده فعال سطحی کوکوآمید پروپیل بتایین که آمفوتر است، حتی در شوری های بالا ) 2 درصد وزنی( توانایی کاهش کشش بین سطحی بین آب و نفت را دارد وسبب تغییر ترشوندگی می شود. در مقایسه با مواد فعال سطحی دیگر، مواد فعال سطحی آمفوتر در غلظت های پایین تری ) 2.20 درصد وزنی( قابلیت تشکیل مایسل را دارند. با افزایش شوری از صفر درصد وزنی تا 2 درصد وزنی، نوع وینسور از نوع 2درصد / اول به نوع سوم و به نوع دوم تغییر پیدا می کند. افزایش غلظت ماده فعال سطحی از 20 2 درصد وزنی نیز رفتار فازی مشابه را نشان می دهد. آزمایش ها نشان می دهد که ماده / وزنی تا 0 فعال سطحی کوکوآمید پروپیل بتایین برای تشکیل ویسنور نوع اول باید با هیدروکربن با زنجیره طولانی تر مخلوط شود. آزمایش های میکرومدل بیان می کند که در هنگام تشکیل وینسور نوع یک، میزان برداشت به طور میانگین 2 درصد نسبت به وینسور نوع دوم پایین تر است. واژههای کلیدی: مواد فعال سطحی آمفوتر، رفتار فازی، ازدیاد برداشت، میکرومدل، الکترولیت