در این پژوهش هدف مقایسه در صد گیرداری اتصال تیر به ستون با دوبل نبشی جان و دوبل ورق جان و تاثیر آن بر جابجایی جانبی سازه می باشد. نتایج حاصل از نرم افزار اجزا محدود ansys و محاسبات نشان داد که در تمامی مدلهای بررسی شده اتصال با دوبل نبشی جان بصورت مفصلی رفتار می کند و در اتصال با دوبل ورق جان برخی از نمونه ها بصورت مفصلی و برخی دیگر بصورت نیمه صلب رفتار می کنند. در مدلهای بررسی شده میزان درصد گیرداری اتصال دوبل ورق جان حدود 2 برابر درصد گیرداری دوبل نبشی جان می باشد و همچنین با فرض ثابت نگه داشتن مقدار نیروی زلزله در ساختمانهای فولادی در قبل و بعد از اعمال گیرداری قاب ها با اتصالات دوبل نبشی جان، مقدار جابجایی ساختمان های فولادی تحت تاثیر نیروی زلزله به میزان 10 درصد کاهش نشان داد.