مزاحمت بانوان امری است ناخوشایند و رفتاری است غیراخلاقی و بر ضدهنجارهای ارزشمند جامعه می باشد. در واقع جرمی است که شیوع بسیار گسترده ای را در جوامع ایرانی به خود اختصاص داده است. یکی از مسائلی که در فرهنگ و تمدن همه انسان ها وجود داشته است، فرهنگ برخورداری از واژه امنیت است. مزاحمت این امنیت را که از مهمترین نیازهای اجتماعی برای بانوان می باشد به خصوص در رفتارهای روزانه شهری، در جامعه مشکل و گاهی مختل ساخته و به عنوان یک معضل اجتماعی منجر به صدمات جسمی، روانی و اجتماعی برای آنان شده است. گونه شناسی مزاحمت و تاثیر آن بر بانوان در حوزه های مختلف جرم شناسی، جامعه شناسی و روان شناسی مورد مطالعه قرار گرفته است و قانون گذار سعی نموده که به گونه ای موثر قوانینی را ساماندهی کرده و به جرم انگاری و مجازات رفتارهای مزاحمت آمیز و جبران خسارت برای بانوان بزه دیده بپردازد تا آنها بتوانند با آسودگی خاطر و امنیت و به دور از هر نوع مزاحمتی، ارتباط اجتماعی خود را با محیط بیرون حفظ نمایند. این پروژه ی علمی پیمایشی با هدف پیشگیری از این جرم در 4 منطقه شهر مشهد پیش بینی شده است و می کوشد تا با نگاهی به سیاست جنایی ایران، راهبردهای نوینی را در جهت پیش گیری وضعی، اجتماعی، گونه ها، زمینه ها، پیامدهای بروز مزاحمت و راه کارهای آن کشف و دسته ای از فنون و ابزار را مهیا نماید که بایستی هر نظام پیش گیری توانایی آن را داشته باشد تا این پدیده نابهنجار اجتماعی را به طور موفقیت آمیزی مهار کند.