مهمترین مسئله ای که می تواند در سطح کلان اقتصادی وضعیت کشوری را نمایان سازد، وضعیت تولید داخلی و ملی هر کشور است. در حالی که مهمترین بخش از این مسئله بخش مصرف می باشد، وضعیت گروه های درآمدی، خود در اهم این مسائل قرار می گیرد. تخمین میل نهایی مصرف در گروه های درآمدی در سیاست گذاری های کلان از اهمیت زیادی برخوردار است. امّا به علّت محدودیت در این زمینه، تخمین میل نهایی مصرف برای گروه های درآمدی پایین، متوسط و بالا در ایران تاکنون انجام نشده است. هدف این تحقیق، برآورد میل نهایی مصرف برای گروه های درآمدی بوسیله ی فرضیه ی درآمد دائمی نسبی است که در ادبیات اخیر معرفی شده است. دوره ی مورد بررسی 1385-1361 و روش مورد استفاده، روش حداقل مربعات معمولی، روش های همجمعی ardl، یوهانسون و تصحیح خطا می باشد. نتایج تحقیق رابطه ی معنی داری را بین میل نهایی مصرف در گروه های درآمدی و درآمد دائمی نسبی تأیید می کند. میل نهایی مصرف برای گروه درآمد پایین، متوسط و بالا بترتیب 98/0، 82/0 و67/0 تخمین زده شده است. رابطه ی تصحیح خطا برای گروه درآمد بالا و درآمد پایین برای رابطه ی بدون عرض از مبدأ (مدل بلندمدت) بترتیب برابر 5/0- و 32/0- برآورد گردید. همچنین در این تحقیق نشان داده می شود که هدف قرار دادن توزیع نابرابر در درآمد در جهت اهداف رشد اقتصادی، اثر معنی داری را بر رشد اقتصادی به جای نخواهد گذاشت.