با توجه به اهمیت بسزایی که بحث سرمایه گذاری مستقیم خارجی در رشد و توسعه هر کشوری دارد لزوم بررسی عوامل موثر بر این امر ضروری است. از طرفی جلب سرمایه گذاری خارجی راهی برای تسریع حرکت اقتصاد به سوی توسعه و ایجاد اشتغال است و می تواند به عنوان اهرمی برای شتاب توسعه و رشد اقتصادی به کار گرفته شود. علاوه بر این سرمایه گذاری خارجی می تواند به اصلاح مدیریتی و تبادل تجربیات اقتصادی و به کارگیری فنآوریهای نوین منجر شود. در این مطالعه کوشش شده است تا تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر صادرات و واردات کشورهای عضو اوپک با استفاده از داده های تلفیقی pooling data طی دوره های زمانی 1990 تا 2004 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که افزایش سرمایه گذاری مستقیم خارجی در یک دوره در این کشورها سبب افزایش صادرات و کاهش واردات در دوره های آتی می شود. با توجه به نتایج به دست آمده طی تحقیق مبنی بر رابطه مستقیم بین سرمایه گذاری خارجی و صادرات ، جذب سرمایه گذاری خارجی می تواند به عنوان یکی از استرات‍ژیهای مهم توسعه تجارت مورد پذیرش قرار گیرد.

توزیع نامناسب درآمد و به دنبال آن فقر، موضوعی است که امروزه اقتصاددانان بیش از ثروت، نگران آن هستند. امروزه اهمیت توزیع درآمد در جامعه به حدی است که تقریباً تمامی اقتصاددانان یکی از اهداف عمده دولت ها را تنظیم الگوی مناسب توزیع درآمد و تلاش در مسیر کاهش نابرابری درآمدی ذکر می کنند. این تحقیق به دنبال بررسی تاثیر سیاست های پولی و مالی دولت بر توزیع درآمد در ایران است. نتایج تحقیق با استفاده از یک الگوی خودتوضیح برداری var نشان می دهد که تأثیر سیاست پولی بر توزیع درآمد در ایران، در دوره مورد مطالعه، در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت متفاوت است. به طوریکه با اِعمال یک سیاست پولی انبساطی توسط دولت، در دو دوره اول نابرابری تغییر چندانی نمی یابد، پس از آن و تا حدود دوره هشتم، شاهد افزایش نابرابری درآمدی بوده و سپس نابرابری کاهش می یابد. برای بررسی تأثیر سیاست های مالی بر توزیع درآمد از الگوی رگرسیون چندک استفاده کردیم. نتایج حاصله بیان کننده این است که سیاست های مالی انبساطی دولت باعث افزایش ضریب جینی و در نتیجه افزایش نابرابری درآمدی می شود و این اثر در چندک های بالای درآمدی نسبت به چندک های پایین درآمدی واضح تر و مشخص تر است.