معاملات با اشخاص وابسته را میتوان به عنوان یکی از شایع ترین رفتارهای فرصت طلبانه مدیریت دانست، که در عین این که از ویژگی های معمول فعالیتهای تجاری برخوردار می باشد، میتواند بر عملکرد واحد تجاری نیز بطور چشمیگری اثرگذار باشد. در تحقیقات محدودی که در این زمینه به انجام رسیده است همگی نشان دهنده این موضوع است که رابطه معکوسی بین این گونه معاملات و عملکرد مدیریت در راستای هدف ارزش آفرینی برای سهامداران وجود دارد. کارشناسان یکی از دلایل بحرانهای مالی در شرکتها را انجام معاملات با اشخاص وابسته و پوشش آن از طریق صورتهای مالی میدانند .