پژوهش های اخیر دستخوش رشد قابل ملاحظه ای در مطالعات در زمینه تعامل نویسنده و خواننده در نگارش آکادمیک بوده است. همچنین تحقیقات زیادی در زمینه کاربرد ساختارهای فرا متنی در نگارش آکادمیک انجام شده است. بسیاری از مطالعات با تمرکز بر جنبه های مختلف تعامل نویسنده و مخاطب، قصد در پیدا کردن تفاوت های میان فرهنگی و میان موضوعی در قسمت مقدمه و نتیجه متون آکادمیک داشته اند. اما تا به حال تحقیق بسیار کمی صورت گرفته است که به بررسی جوانب این تعاملات در بخش روش کار متون آکادمیک پرداخته باشد. مثلا، زبان شناسی کاربردی به عنوان یک رشته جامع دانشگاهی، به طور گسترده ای از نظر مطالعاتی و موضوعی متفاوت و حوزه های مختلفی رو در بر میگیرد. بنابراین، متخصصانی در حوزه ها و شاخه های مختلف زبان شناسی کاربردی از جمله آموزش زبان، آزمون سازی زبان، ترجمه، زبان با اهداف ویژه و غیره مشغول فعالیت هستند، احتمالا شاخص ها و اولویت های زبانی خاص خود را در برقراری تعامل با مخاطب خود در بخش های مختلف چکیده، مقدمه، روش کار، بحث و نتیجه دارند. در واقع این راهکارای فرامتنی در هر بخش می توانند متفاوت از بخش های دیگر باشند. این تحقیق در ابتدا قصد در بررسی ساختارهای فرامتنی در مقالات تحقیقی زبانشناسی کاربردی دارد تا بتواند برخی تفاوت های کلامی و بیانی در حوزه های مختلف زبانشناسی کاربردی را که ممکن است تاثیز گذار در نتایج مقایسه تحقیق ها باشند بررسی کند. دوما، این پروژه قصد دارد تا تاثیر فرهنگ را در به کارگیری ساختارهای فرامتنی تعاملی در نگارش آکادمیک نویسنده های بومی و غیر بومی زبان انگلیسی را در مقالات زبان شناسی کاربردی بررسی کند. از اینرو، 60 مقاله به صورت رندوم از چندین حوزه مختلف زبان شناسی کاربردی انتخاب شدند. در این تحقیق مدل hyland (2005) به کار گرفته شده و قسمت راه کار متون آکادمیک بررسی شد تا نوع و تکرار ساختارهای متفاوت فرامتنی در آنها ارزیابی شود. برای مقایسه اطلاعات به دست آمده از نحوه ی نگارش نویسندگان بومی و غیر بومی از chi-square استفاده شد. آنالیز محتوایی و ساختاری، شباهت ها و تفاوت هایی را نشان داد. نتایج حاکی از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تفاوت معنا داری بین نویسندگان بومی و غیر بومی از لحاظ نوع و میزان استفاده ساختارهای فرامتنی مشاهده شد. نتایج به دست آمده در این تحقیق میتواند برای زبان شناسان، دانشجویان و همچنین معلمان زبان انگلیسی مثمر ثمر قرار گیرد.