هدف ازپژوهش حاضر مقایسه تاثیریک دوره تمرین با تجهیزات ورزشی پارکها و بدون وسیله بر آمادگی جسمانی مردان غیر ورزشکار بود.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان پسر غیر ورزشکاردانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران با میانگین سنی گروه با وسیله 82/±6/18 وبی وسیله35/1±6/18سال ومیانگین قد گروه با وسیله42/6±31/175 وبی وسیله69/4±8/173 سانتیمترومیانگین وزن گروه با وسیله 05/13±25/68 وبی وسیله11/21±45/76 کیلو گرم بود که طبق آمار واحد تربیت بدنی رادرترم اول سال1389 داشتند31 نفر از دانشجویان مرد غیر ورزشکار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران بطور هدفمند انتخاب و در دو گروه15و16نفره ،کار با تجهیزات ورزشی پارکها و بدون تجهیزات قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامه تمرین ،انداز های مربوط به قد،وزن،درصد چربی و قابلیت های آمادگی جسمانی شامل:انعطاف پذیری،قدرت واستقامت عضلات کمر بند شانه ای و شکم،سرعت وآمادگی قلبی تنفسی ثبت شد. آزمودنی ها 10 هفته و هر هفته 2 جلسه و هر جلسه به مدت1 ساعت به تمرین پرداختند. گروه با وسیله، تمرینات خود را با تجهیزات ورزشی پارکها و گروه بی وسیله حرکات کششی ، دوهای امدادی و تمرینات دایره ای را انجام دادند.برای تجزیه وتحلیل داده ها،آمار توصیفی شامل:میانگین،انحراف معیار،جدول ونمودار برای توصیف داده ها استفاده شده است .وبرای آزمون فرضیه ها از آمار استنباطی شامل:آزمون tمستقل برای مقایسه دو گروه واز تفاضل پیش وپس از آزمون در هر گروه استفاده شده است. کلیه نتایج با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت. یافته ها نشان داد10 هفته تمرین باتجهیزات ورزشی پارکهادر قابلیت های آمادگی جسمانی قدرت واستقامت عضلات کمر بند شانه ای (01/0? p)وسرعت (05/0? p)افزایش معناداری ایجاد کرد. در سایرقابلیت های انعطاف پذیری،استقامت عضلات شکم،آمادگی قلبی تنفسی ودرصد چربی تفاوت معناداری مشاهده نشد.توصیه می شود به منظور افزایش سرعت وقدرت عضلات کمربند شانه ای بر حسب شرایط و امکانات از تجهیزات ورزشی پارکها استفاده شود.

این پژوهش با هدف تعیین اثر مصرف ال-کارنیتین و تمرینات منتخب بر توان هوازی و درصد چربی بدن مردان ورزشکار انجام شد. در این مطالعه 30 مرد فوتبالیست با میانگین سنی 1/24 سال که در لیگ دسته یک تهران بازی می کردند به صورت در دسترس انتخاب شدند، و سپس به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند، گروه تجربی 1 که ال-کارنیتین با دوز بالا (50 میلی گرم به ازاء هر کیلو وزن بدن)، گروه تجربی 2 که ال-کارنیتین با دوز پایین (25 میلی گرم به ازاء هر کیلو وزن بدن) مصرف کردند و گروه کنترل که ال-کارنیتین مصرف نمی کردند. هر سه گروه 4 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 تا 90 دقیقه فعالیت هوازی و تمرینات ویژه فوتبال انجام دادند. قبل از شروع تمرینات و بعد از 4 هفته مکمل دهی و تمرین، توان هوازی با استفاده از آزمون بروس و درصد چربی بدن به روش سه نقطه ای جکسون و پولاک اندازه گیری شد. و داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون لوین و تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی بررسی گردید. تمرینات منتخب به همراه مصرف ال-کارنیتین با دوز بالا و پایین در سطح 01p? ./ تاثیر معناداری بر توان هوازی و درصد چربی بدن داشت، ولی مکمل دهی در سطح 05p? ./ تاثیر معناداری بر توان هوازی ودرصد چربی نداشت و بین دوز بالا و دوز پایین مکمل دهی نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. یافته های این تحقیق نشان داد که مصرف ال-کارنیتین اگر با تمرینات ورزشی همراه باشد بر توان هوازی و درصد چربی بدن در سطح 01p? ./ تاثیر مثبتی خواهد داشت.اما اگر به تنهایی مصرف شود در سطح 05p? ./ تاثیر معناداری ندارد.

هدف از انجام این پژوهش، تاثیر مصرف کوتاه مدت ال-کارنیتین و کافئین بر توان هوازی و بی هوازی بازیکنان پسر فوتبال بود. جامعه آماری شامل کلیه فوتبالیست های پسر 15 تا 17 سال شهر نوشهر که در سال1390 در باشگاهای سطح شهر تمرین می کردند که تعداد آنها 158 نفر و نمونه آماری شامل60 نفر، با میانگین قد 3/6±45/171سانتیمتر، وزن 4/0± 01/67 کیلوگرم و سن 37/0±31/16 سال به صورت داوطلبانه با رضایت والدین انتخاب شدند که به 4 گروه 15 نفره به صورت تصادفی تقسیم شدند.گروه آزمایشی اول مصرف یک وعده مکمل ال-کارنیتین به میزان50 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن، گروه دوم مصرف یک وعده کافئین به میزان4 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن،گروه سوم مصرف ترکیب ال-کارنیتین50 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن وکافئین4 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن و گروه چهارم دارونما فقط 200 میلی لیتر محلول آبلیمو که همه گروه ها 40 دقیقه قبل از اجرای آزمون هامکمل مصرف نمودند.متغیرهای فیزیولوژیک در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. آزمون بروس برای سنجش توان هوازی در2جلسه به فاصله 4 روز از هم و آزمون رست برای سنجش توان بی هوازی در2جلسه به فاصله 2 روز از هم آزمون به عمل آمد. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای توزیع طبیعی و آزمون لوین برای همگنی واریانس ها استفاده شده است برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی شامل آزمون t همبسته برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون هر گروه ، تحلیل واریانس (anova ) برای مقایسه سه گروه باهم و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه میانگین ها استفاده شد..برای تفسیر داده ها نیز از نرم افزار کامپیوتری 18-spss، استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد مصرف مکمل ال-کارنیتین موجب افزایش معنی دار بر توان هوازی شد در حالیکه تاثیر معنی دار بر توان بی هوازی نداشت. مصرف مکمل کافئین موجب افزایش معنی دار بر توان هوازی شد در حالیکه تاثیر معنی دار بر توان بی هوازی نداشت. مصرف ترکیب مکمل ال-کانیتین و کافئین موجب افزایش معنی دار بر توان هوازی و بی هوازی شد. در مقایسه توان هوازی چهار گروه با هم، بین گروه ال کارنیتین و کنترل، بین گروه کافئین وترکیبی، و بین گروه ترکیبی و کنترل، تفاوت معنی داری وجود دارد. در مقایسه توان بی هوازی چهار گروه با هم، پس از مصرف مکمل تفاوت معنی داری دیده نشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین سبک های تصمیم گیری و کارایی مربیگری مربیان تیم های ورزشی مدارس شهر قم بود. روش تحقیق همبستگی، نوع تحقیق کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مربی- معلمان تربیت بدنی شهر قم (193 نفر) که تا سال تحصیلی 92-1391 دارای حداقل3 سال سابقه معلمیِ تربیت بدنی و دو دوره شرکت در مسابقات ورزشی به عنوان مربی بودند، تشکیل می داد. به علت حجم کم واجدین شرایط، تعداد افراد نمونه برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه ویژگی های فردی، پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس (1995) و کارایی مربیگری فلتز، مورتیز، چیس و سالیوان (1999) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف جهت نرمال بودن داده ها استفاده شد. همچنین از ضریب همبستگی پیرسون جهت ارتباط سنجی در سطح 0/05 ?p و جهت پیش بینی متغیرها، از رگرسیونِ چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سبک غالب تصمیم گیری مربیان سبک عقلانی و بیشترین کارایی مربیگری مربیان، کارایی شخصیت سازی بود. همچنین بین سبک های تصمیم گیری اجتنابی، وابستگی و آنی با کارایی مربیگری ارتباط منفی معنادار و بین سبک های تصمیم گیری عقلانی و شهودی با کارایی مربیگری یک رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتایج رگرسیون نشان می دهد که سبک های تصمیم گیری قابلیت پیش بینی کارایی مربیگری را دارد. با توجه به اهمیت کارایی مربیگری و سبک های تصمیم گیری، پیشنهاد می شود که این دو متغیر در کارگاه های آموزشی و سرفصل هایِ کلاس هایِ مربیگری گنجانده شود.

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین توانمندسازی و بهره¬وری معلمان تربیت بدنی شهرستان¬های استان تهران بود. روش تحقیق همبستگی و نوع تحقیق کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان تربیت بدنی شهرستان¬های استان تهران بالغ بر 1528 نفر در سال تحصیلی 92-91 بود. نمونه آماری به صورت تصادفی در دسترس و با توجه به جامعه آماری فوق الذکر و جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان ، 314 نفر از معلمان تربیت بدنی آموزش و پرورش شهرستان¬های استان تهران انتخاب ¬شدند و پس از پاسخ دادند به پرسشنامه¬ها اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده¬های پژوهش از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی اسپریتزر با ضریب اعتبار 83/0 و پرسشنامه استاندارد بهره-وری منابع انسانی اچیو با ضریب اعتبار 76/0 استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم افزار19 spss در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. یافته¬های تحقیق نشان داد که در بین مولفه¬های توانمندسازی همه مولفه¬ها بجز احساس شایستگی با بهره¬وری در سطح 01/0 p< ارتباط معنادار دارند. همچنین می¬توان نتیجه گرفت که درکل توانمندسازی با بهره¬وری ارتباط معنی¬دار دارد. نتایج بدست آمده ازتحلیل رگرسیون نشان داد که می¬توان بهره¬وری معلمان را از احساس توانمندی آنان پیش¬بینی کرد در نتیجه با توجه به اهمیت بهره¬وری منابع انسانی و بخصوص معلمان تربیت بدنی به مسئولان قسمت نیروی انسانی آموزش و پرورش پیشنهاد می¬گردد تا با فراهم نمودن شرایط افزایش توانمندی معلمان بوسیله تفویض اختیارات بیشتر باعث توانمندتر شدن معلمان و بخصوص معلمان تربیت بدنی شده و در نتیجه باعث افزایش بهره¬وری این عزیزان گردند.