نام پژوهشگر: حسین بوذری

بررسی تشبیه در دیوان اشعار خاقانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان 1388
  زینب ثقفی   حسین بوذری

تشبیه به عنوان یکی از اصلی ترین ابزار صور خیال در شعر مطرح است . به گونه ای که شاعران تمامی ادوار ادبی هر یک در حد توان خویش و تحت تأثیر محیط فرهنگی،طبیعی و تاریخی زمان خود در آفریدن تصاویر شعری از این آرایه بهره جسته اند. خاقانی شاعر قرن ششم به عنوان پرآوازه ترین شاعر سبک آذربایجانی و بزرگ ترین قصیده سرای ادب پارسی در استفاده از این آرایه و وارد کردن تشبیهات و استعارات بکر و بدیع آن هم از گونه ی دور و شگفت سرآمد شعرای تمامی ادوار ادبی است.به گونه ای که کمتر شاعری را میتوان یافت که همچون او در زمینه ی سیر تحول تشبیه نقش موثر و قابل ذکری داشته باشد. در این پایان نامه تشبیهات دیوان خاقانی مورد نقد و بررسی قرار گرفته و تمامی تشبیهات و استعارات دیوان او به صورت فرهنگی تنظیم گردیده و با ذکر شواهد شعری آورده شده است.

تشبیهات و استعارات در دیوان فرخی سیستانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان - دانشکده علوم انسانی 1389
  رویا فرح روز   حسین بوذری

پس از قرائت دقیق دیوان فرخی سیستانی ابیاتی که دارای تشبیه و استعاره بودند را تفکیک نموده و سپس مشبه هایی که به مشبه به های مختلف تشبیه شده اند را در کنار هم آورده و از تکرار آنها پرهیز کرده ام ابیاتی که به عنوان شاهد مثال آورده شده به همراه آدرس دقیق آنها یعنی شماره ی بیت و قصیده یا قطعه و ... ذکر شده است. عنوان تشبیه مضمر و تفضیل در ابیاتی که دارای چنین تشبیهاتی هستند نوشته شده و در استعاره نوع آن از قبیل مصرحه و مکنیه مشخص شده و مشبه ها با یک فلش از مشبه به ها جدا شده اند. ترتیب حروف الفبایی در کلیه مشبه ها و مستعارها رعایت شده است. هم چنین در مورد سرگذشت فرخی و اسلوب و ممدوحان وی مطالعه نموده و بخش های مهم آن را عینا آورده و مطالبی جامع در زمینه ی کلیات و مفاهیم تشبیه و استعاره و انواع آن در بخشی جداگانه اشاره کرده است. پایان نامه ی حاضر در سه فصل ، یک مقدمه و فهرست لغات و مبانی و مآخذ تدوین شده است

بررسی تشبیهات و استعارات دیوان خواجوی کرمانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان - دانشکده علوم انسانی 1392
  حمید محمودی   حسین بوذری

فصل اول این رساله نگاهی کوتاه است به زندگی و آثار خواجو؛ نیز از ویژگی‏های شعری و تأثیر و تأثرات وی به صورت گذرا مطالبی ذکر شده است. در فصل دوم تعاریف و کلیاتی در خصوص تشبیه و استعاره و انواع آن‏ها به همراه نمونه‏هایی از اشعار خواجو و دیگر شاعران آمده است. فصل سوم به ذکر تشبیهات دیوان خواجو به ترتیب الفبایی اختصاص دارد. نگارنده در این فصل پس از استخراج تشبیهات دیوان خواجو و حذف موارد تکراری هر مشبه را با یک پیکان به مشبه‏به مربوطه، ربط داده است و در ذیل آن بیت مورد نظر ذکر شده است. در فصل چهارم استعارات دیوان خواجو به ترتیب الفبایی به همراه بیت شاهد مثال ذکر شده است و نوع استعاره‏ی (مکنیه یا مصرّحه) مشخص شده است. در پایان خواهشمندم قبل از مطالعه‏ی این پایان نامه به نکات ذیل توجه فرمایید: الف. این تحقیق بر اساس تنها نسخه‏ی چاپی از دیوان خواجو به کوشش احمد سهیلی خوانساری، چاپ سوم، سال 1374، نوشته شده است. ب. با توجه به عدم شماره‏گذاری ابیات در دیوان خواجو، برای نشان دادن آدرس هر بیت به ذکر شماره‏ی صفحه بسنده شده است. ج. برای پرهیز از تکرار بی‏مورد در ارجاعات، جز در مورد اول، تا پایان فصل به نوشتن (همان، شماره‏ی صفحه) بسنده شده است. د. در چند مورد که وزن بیت یا مصراع مشکل دارد به اصل دیوان مربوط می‏شود و به همین علت بدون تغییر ذکر شده است. ه. در ابیاتی که برای یک مشبه، مشبه‏به‏های متعدد ذکر شده است برای جدا کردن مشبه‏به‏ها از هم از «؛» استفاده شده است. پایان نامه‏ی حاضر در چهار فصل و یک مقدمه و لغت‏نامه و فهرست منابع و مآخذ تدوین شده است.

بررسی و تحلیل روایت و روایتگری در آثار بهرام صادقی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان - دانشکده علوم انسانی 1393
  مهدی جاویدخواه   مجتبی بشردوست

چکیده روایت شناسی علمی است ، که به ادراک شگرف از ادبیات داستانی-روایی مددها می رساند. هر داستان، روایتی است؛ از رویدادها که در بُرهه ای از زمان طلوع می کند. بهرام صادقی،داستان نویس سمبول گرا و طنزپرداز، توانسته است متغیّرهای اجتماعی،سیاسی،فرهنگی،تاریخی،فلسفی و روان شناسانه ی معاصر را با عنصرخیال و آبنوشی از شگردهای روایی و ترفندهای داستانی بر روی نمودار روایتگری ببرد. پژوهشگر در این رساله می کوشد با احراز مقوله های زبانی و فکری(ساختار و محتوا) به بررسی و تحلیل روایت و روایت گری در رمان"ملکوت"و مجموعه ی داستانی"سنگر و قمقمه های خالیِ"بهرام صادقی بر اساس روایت خطّی و غیرخطّی بپردازد. بدین ترتیب، پیوند این دو مقوله را با شگردهای سمبولیستی و واقع گرایانه تبیین کرده و اُفُقِشان را در تحلیل آثار مذکور روشن می سازد. در فصل نخست، پس از ارائه ی "پیشینه ای کوتاه از پیدایی رمان و داستان کوتاه"،درفصل دوم به "کلیّات، و نظریه های مهمّ و اهمِّ علم روایت و روایت گری"؛در فصل سوم، به "بهرام صادقی که بود؟"،درفصل چهارم به "تحلیل روایت گری غیرخطّی در ملکوت" ، درفصل پنجم اجمالا به شخصیت پردازی و روایت گری در"ملکوت" و "سنگر و قمقمه های خالی":عناصر،ارکان و اهداف؛ درفصل ششم به ساخت گشایی دو نوع روایت در داستان های "سنگر و قمقمه های خالی" سپس در فصل هفتم، به "گروتسک"، و آنگاه در فصل هشتم به نتیجه گیری،ذکرکتاب شناسی و منابع قلم فرسایی می کند.