چکیده پژوهش حاضر مسئله موانع شکل گیری کنش انتخاباتی دموکراتیک را مورد مطالعه قرار داده است. در حقیقت عواملی مورد مطالعه قرار گرفته اند که در شکل گیری کنش انتخاباتی غیر دموکراتیک تاثیر گزار هستند.در این پژوهش با تکیه بر نظریه ی بوردیو به عنوان نظریه ی راهنمای محوری و تکمیل آن با نظریه های راهبرد و سیاست سرزمینی، نظریه های مبتنی بر طبقه ی اجتماعی و منزلت اجنماعی و نظریه ی گزینش عقلانی، متغیرهایی را در ارتباط با گرایش به کنش انتخاباتی غیر دموکراتیک استخراج و مورد کنکاش قرار دادیم که عبارتند از گرایش به خاص گرایی طایفه ای، گرایش به کنش عقلانی، میزان سرمایه ی اجتماعی، میزان استفاده از رسانه های جمعی ، آگاهی سیاسی ،پایگاه اجتماعی – اقتصادی و متغیر های زمینه ای سن، جنس،و وضعیت تاهل . جامعه ی آماری ساکنان 18 سال به بالای شهر نورآباد ممسنی شامل 57000 نفر می باشد که 381 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و با فورمول کوکران انتخاب شدند . با روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز گرداوری شد و مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصله بین متغیر میزان استفاده از رسانه های جمعی و گرایش به کنش انتخاباتی غیردموکراتیک رابطه ی معنی داری وج.د نداشت. این وضعیت در رابطه با متغیرهای جنسیت و میزان سرمایه ی اجتماعی نیز صدق می کند. اما بین گرایش به خاص گرایی و گرایش به کنش انتخاباتی غیدموکراتیک رایطه ی معنی داری وجود داشت به نحوی که کسانی که گرایش گرایش به خاص گرای طایفه ای دارند، گرایشان به کنش انتخاباتی غیر دموکراتیک نیز زیاد است. بین میزان آگاهی سیاسی و گرایش به کنش انتخاباتی غیر دموکراتیک نیز رابطه ی معنادار و معکوسی وجود دارد . بین گرای شبه کنش عقلانی و گرایش به کنش انتخاباتی غیر دموکراتیک نیز رابطه ی معنادار و معکوسی برقرار است. همچنین بین متغیرهای سن، وضعیت تاهل و پایگاه اجتماعی-اقتصادی با متغی وابسته رابطه ی معنادار اما نه چندان قوی وجوددارد.