در چشم انداز بیست ساله، ایران اسلامی ما به سرعت در راه پیشرفت و توسعه گام برمیدارد و در این راستا طرح¬های عظیمی در حوزه¬های عمرانی و صنعتی به تحقق می¬رسد که یکی از مهمترین الزاماتِ دستیابی به این تحولاتِ توسعه¬ای، وجود نظام جامع تدارکات تجهیزات و خدمات، بعنوان حلقه اتصال مهندسی و اجرای پروژه¬ها می¬باشد. این تدارکات؛ فراتر از خرید کالا و تجهیزات اولیه بوده و شامل تمام منابع و حتی سیستمهای اطلاعاتی و مدیریتی می¬باشد که این امر در سازمانهای دولتی و وزارتخانه ها که وظیفه مدیریت پروژه¬های زیربنایی کشور را به عهده دارند، شدت می¬یابد؛ چرا که بیشترین تاخیرات زمانی و در نتیجه افزایش هزینه¬های اجرایی پروژه¬ها، بخصوص پروژه¬های موجود در صنعت پتروشیمی؛ به دلیل تاخیرات ایجاد شده از فقدان کارائی سیستم حمل و نقل جاده¬ای تجهیزاتِ خاص یا ترافیکی پروژه¬های این صنعت کشورمان می¬باشد]35[. با این مقدمه و به منظور بررسی تاثیر سیستم حمل و نقل تجهیزات خاص بر زمان و هزینه پروژه¬های پتروشیمی، این پایان نامه تلاش کرده است تا ضمن توجه به اجزای سیستم حمل و نقل موجود در کشور، عوامل و نهادهای موثر بر تدارکات و حملِ جاده¬ایِ تجهیزاتِ ترافیکی پروژه های پتروشیمی را شناسائی؛ میزان اثرگذاری هر کدام از این عوامل در زمان و هزینه را مشخص و سپس با تحلیل شاخصهای زمانی- هزینه¬ای؛ مدلِ حملِ جاده¬ایِ تجهیزاتِ خاصِ صنعت پتروشیمی را استخراج نماید. در این راستا، ضمن بررسی مشخصاتِ حمل و نقل جاده¬ای تجهیزات ترافیکی در داخل کشور، عناصر و سازمانهای موثر؛ معرفی و براساس میزان تاثیرگذاری در زمان و هزینه حمل بارهای ترافیکی، اولویت بندی گردیده¬اند. سپس، از دیدگاه صاحب بار ترافیکی، یعنی شرکت ملی صنایع پتروشیمی، ضمن مدلسازی ریاضی تعداد و نوع حمل کننده¬های مختلف در فاز برنامه سازی، به ارائه یک مدل تحلیل مالی در فاز کنترلی پرداخته و سپس با تحلیل شاخصهای زمانی و هزینه¬ای حمل تجهیزات ترافیکی فرایند حمل موجود را بهینه و یا بعد از اختتام حمل این تجهیزات، حمل های آتی مشابه را بهینه سازی می نمائیم. در انتها نیز؛ با ارائه یک مثال کاربردی، تمامی مراحل اجرائی مدل خود را قدم به قدم، تحلیل نموده¬ایم تا هم از صحت مدل خود، اطمینان حاصل کنیم و هم نتایج خروجی آن را مشاهده نمائیم.