ادراک زمان شناختی یک جنبه مهم رفتار و شناخت انسان است و نقش مهمی را در مدیریت زندگی روزمره ایفا می کند. با توجه به مشکلات شناختی و عصب روان شناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و افسردگی اساسی و یافته های مطالعات قبلی مبنی بر مشکلات این گروه از بیماران در ادراک زمان پژوهش حاضر با هدف مقایسه ادراک زمان دراین بیماران و افراد بهنجار صورت گرفت. از آن جا که در مطالعات قبلی تنها از محرک های ساده دیداری و شنیداری جهت سنجش ادراک زمان استفاده شده بود، در پژوهش حاضر علاوه بر این محرک ها از محرک های دیداری-شنیداری، که با استفاده از یک آزمایه به آزمودنی ها ارایه می شد استفاده شد. آزمودنی های مطالعه حاضر متشکل از 37 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا، 34 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی و 30 فرد بهنجار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا صرفنظر از مدت زمان محرک از یک نقص کلی در پردازش محرک های شنیداری با زمان های مختلف در محدوده چند هزارم ثانیه برخوردارند، که این مسأله در مورد پردازش محرک های زمانی دیداری هم به چشم می خورد. همچنین یافته ها نشان داد که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا مدت زمان محرک های دیداری-شنیداری را بیشتر از زمان واقعی تخمین می زنند. از سوی دیگر نتایج حاصله بیانگر کم تخمین زدن زمان محرک های دیداری، شنیداری و دیداری-شنیداری توسط بیماران مبتلا به افسردگی اساسی بود.