مقایسه حافظه کاری و توانایی سازمان دهی و برنامه ریزی در کودکان با و بدون ناتوانی های یادگیری

زمینه و هدف: امروزه اغلب پژوهشگران نقش کنش های اجرایی در بروز ناتوانی های یادگیری را تأیید می­کنند. هدف این پژوهش مقایسه حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه­ریزی کودکان با و بدون ناتوانی های یادگیری بود. روش: طرح پژوهش از نوع علّی- مقایسه ­ای بود. 120 دانش­ آموز مبتلا به ناتوانی های یادگیری (30 نفر نارساخوان، 30 نفر با ناتوانی ریاضی، 30 نفر با ناتوانی بیان نوشتاری، و 30  نفر عادی) به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت­ کنندگان آزمون­ های هوش ریون (1938)، خواندن و نارساخوانی نما (کرمی­نوری و مرادی، 1384)، ریاضیات کی­مت (کرنولی و همکاران، 1976)، آزمون تشخیص نارسانویسی پژوهشگر­ساخته، برج هانوی (شالیس، 1982)، و فراخنای عددی (وکسلر، 1939) را پاسخ دادند. داده ­ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: یافته­ ها نشان داد که حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه ­ریزی کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری (نارساخوانی، ناتوانی ریاضی، نارسانویسی) به طور معناداری ضعیف­تر از کودکان عادی است (05/0 > p). نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت مربیان کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری، تمرین­ هایی را برای تقویت حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه ­ریزی این افراد در نظر بگیرند تا در عملکرد تحصیلی آنها بهبودی حاصل گردد.