تغییرات rbp-۴ و مقاومت به انسولین پس از ۸ هفته تمرین هوازی در موش های نر دیابتی نوع ۲

هدف: رتینول متصل به پروتئین چهار (rbp-4) آدیپوکاینی است که در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین هوازی بر غلظت سرمی rbp-4 و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود. روش شناسی: هجده سر موش صحرایی نر 8 هفته ای (میانگین وزنی 1/13±6/233 گرم) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. موش ها با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزتوسین دیابتی شدند. پنج روز پس از تزریق، تست دیابت با نوار قند خون انجام شد و موش هایی که گلوکز ناشتایی آنها بین 400-126 میلی گرم در دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی در نظر گرفته شدند. موش ها به روش تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه کنترل دیابتی (9 n=) و هوازی دیابتی (9 n=) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و 5 روز هفته روی نوار گردان انجام شد. تمرین با سرعت 10 متر بر دقیقه و شیب 5%، به مدت 15 دقیقه شروع شد و هر دو هفته به صورت فزاینده افزایش یافت تا به سرعت 25 متر بر دقیقه و شیب 5% ، به مدت 40 دقیقه رسید. مقادیر       rbp-4 به روش الایزا و مقاومت انسولین با شاخص homa-ir اندازه گیری شد. یافته ها: القای دیابت نوع دو باعث افزایش وزن و افزایش مقادیر rbp-4 سرمی (بیش از 40 میوگرم در لیتر) شد. همچنین، افزایش معنی دار  در وزن عضله در  گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0p<). مقادیر rbp-4 سرمی پس از تمرینات در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0p<). همچنین، مقادیر گلوکز ، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرد (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی با شدت 80-60 درصد vo2max می تواند در کاهش rbp-4 و شاخص مقاومت انسولینی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد.