شیوع ضایعات دهانی بیماران مبتلا به hiv/aids شهر رشت ۱۳۹۲

زمینه و هدف: ضایعات دهانی مرتبط با ایدز (aids) از حیث شیوع، دارا بودن ارزش تشخیصی، تعیین پروگنوز فرد و نیز مانیتور کردن وضعیت ایمنی بیمار از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند، همچنین در کیفیت زندگی بیمار نقش مهمی دارند. هدف از این مطالعه بررسی ضایعات دهانی بیماران مبتلا به ویروس hiv بود.   روش بررسی: این مطالعه توصیفی - مقطعی جهت بررسی مشکلات دهانی در بیماران مبتلا به hiv مراجعه کننده به مرکز مشاوره- درمانی در شهر رشت انجام گرفت. بیماران با تکنیک مصاحبه و مشاوره وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک، سابقه داروهای دریافت شده و تست های آزمایشگاهی از وضعیت نقص ایمنی فرد نیز از پرونده پزشکی بیماران استخراج و ثبت گردید. آنالیزهای آماری یک و چندگانه به همراه مدل رگرسیون خطی در این مطالعه استفاده گردید.   یافته ها: از 62 بیمار مورد مطالعه 50 نفر مرد و 12 نفر زن بودند و متوسط سن این افراد 3/11±5/40 سال بود. تظاهرات دهانی در 59 بیمار (95%) ثبت شد. شایع ترین این تظاهرات شامل پریودنتیت (7/67%)، کاندیدیازیس دهانی (9/41%) شامل انواع اریتماتوز (4/35%) و سودوممبرانوس (45/6%) و انگولار کیلایتیس (9/12%) می شدند. در بین بیماران دارای پروتز متحرک نیز ضایعات کاندیدیازیس اریتماتوز و انگولار کیلایتیس شیوع بالایی داشتند (001/0 p= ) . در این مطالعه بروز بیماری های پریودنتال با مصرف داروهای ضدرتروویرال (002/0 p= ؛ 9/20 or: ؛ 74/140-1/3 ci: ) و زمان سپری شده از تشخیص بیماری بر حسب سال (024/0 p= ؛603/0 or: ؛936/0-388/0 ci: ) ارتباط آماری معنی داری داشته و احتمال بروز ضایعات کاندیدیازیس اریتماتوز در بیماران تحت درمان با داروهای پروفیلاکسی کمتر بوده است (043/0= p ؛ 205/0 r: ؛ 95/0-044/0 ci: ).   نتیجه گیری: مردان گروه سنی 39-30 سال و معتاد تزریقی عمده افراد این مطالعه بودند. هرچند که شیوع ضایعات دهانی ویژه hiv/aids میان گروه مورد مطالعه نسبتاً پایین بود، اما وضعیت دندانی و پریودنتالی بیماران بسیار نامناسب بود و نیاز به انجام درمان های دندانپزشکی برای بیماران به طور محسوسی بالاست.