اثر اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora) بر فرآسنجه‌های تخمیر شکمبه‌ای در جیره‌های حاوی منابع مختلف نشاسته و چربی با روش تولید گاز

Authors

Abstract:

سابقه و هدفاثر اسانس‌های گیاهی بر کینتیک تولید گاز و هضم در آزمایش‌های متعدد بررسی شده است اما پژوهش‌های کمتری در مورد اثر متقابل اسانس‌های گیاهی و نوع سوبسترا در جیره پایه انجام شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی در جیره‌های حاوی منابع مختلف نشاسته (با سرعت تجزیه متفاوت) و جیره‌های حاوی منابع مختلف چربی برکینتیک تولید گاز و فراسنجه‌های هضم و تخمیر شکمبه در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.مواد و روش‌ها تیمارهای آزمایشی در آزمایش اول شامل: 1- جیره حاوی دانه ذرت، 2- جیره حاوی دانه گندم و جو، 3- تیمار اول با موننسین، 4- تیمار دوم با موننسین، 5- تیمار اول با اسانس آویشن شیرازی و 6- تیمار دوم با اسانس آویشن شیرازی و در آزمایش دوم شامل: 1- جیره حاوی نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب، 2- جیره حاوی روغن سویا، 3- تیمار اول با موننسین، 4- تیمار دوم با موننسین، 5- تیمار اول با اسانس آویشن شیرازی و 6- تیمار دوم با اسانس آویشن شیرازی بودند. تولید گاز جیره‌ها، مقادیر pH، نیتروژن آمونیاکی و گوارش-پذیری ظاهری ماده خشک و گوارش‌پذیری حقیقی ماده آلی اندازه‌گیری گردید. فراسنجه‌های تولید گاز و تخمیر و انرژی قابل متابولیسم برآورد شد. یافته‌هادر هر دو آزمایش اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش تولید گاز 24 ساعت، پتانسیل تولید گاز، غلظت اسید‌های چرب فرار، نیتروژن آمونیاکی و انرژی قابل متابولیسم جیره‌های آزمایشی در مقایسه با جیره‌های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). نتایج آزمایش اول نشان داد که اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش نرخ تولید گاز در ساعت، تولید توده میکروبی، گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک و حقیقی ماده آلی در مقایسه با جیره‌های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی در مقایسه با موننسین تولید گاز 24 ساعت، گوارش پذیری ظاهری ماده خشک و حقیقی ماده آلی، غلظت کل اسید‌های چرب فرار، پتانسیل تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت را کاهش (05/0>P) و نیمه عمر تولید گاز و pH مایع شکمبه را افزایش داد (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی به جیره دارای نشاسته گندم و جو در مقایسه با نشاسته ذرت سبب افزایش تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز، گوارش-پذیری ماده خشک و ماده آلی و تولید توده میکروبی و کاهش بازده تولید توده میکروبی و pH شد (05/0>P). نتایج آزمایش دوم نشان داد که اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث کاهش نیمه عمر تولید گاز، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت نسبت به جیره‌های پایه (بدون افزودنی) شدند (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی و موننسین باعث افزایش زمان حداکثر سرعت گاز تولیدی و سرعت تجزیه‌پذیری گردید(05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی در مقایسه با موننسین باعث افزایش تولید گاز 24 ساعت، گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک، غلظت کل اسید‌های چرب فرار، سرعت تجزیه‌پذیری، حداکثر میزان تولید گاز در ساعت و افزایش زمان حداکثر سرعت تجزیه‌پذیری ماده آلی شد (05/0>P). افزودن اسانس آویشن شیرازی به جیره دارای نمک‌های کلسیمی اسیدهای چرب در مقایسه با روغن سویا بر فراسنجه‌های تولید گاز و تخمیر شکمبه‌ای اثری نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیریدر کل اسانس آویشن شیرازی فراسنجه های تخمیر و هضم را تغییر داد و اثرآن با توجه به منبع نشاسته در جیره متفاوت بود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس آویشن شیرازی Zataria multiflora Boiss.

محل جمع آوری گیاه: استان فارس فصل جمع آوری گیاه: خرداد ماه اندام مورد استفاده: قسمت هوایی گیاه روش اسانس گیری: تقطیر با آب و بخار با دستگاه Kaiser & Lang بازده اسانس: 3.3 درصد نسبت به وزن گیاه خشک ترکیبهای اصلی: کارواکرول (37%)، ارتو- سیمن (15%)، دودکان (9%)، گاما – ترپینن (6.5%)

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

بررسی فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس گیاه آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) در روغن سویا

مقدمه: اخیراً به دلیل فعالیت آنتی‌رادیکالی شناخته‌شده‌ی ترکیبات گیاهی و مشتقات آن‌ها، توجه بسیار زیادی به افزودن آن‌ها به سامانه‌های غذایی و بیولوژیکی به عنوان آنتی‌اکسیدان شده است. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس گیاه آویشن شیرازی و کاربرد آن در روغن سویا به عنوان جایگزین آنتی‌اکسیدان‌های سنتزی بود. روش بررسی: در این بررسی، اسانس گیاه با دستگاه GC/MS تجزیه و اجزای شی...

full text

اثر اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) بر روی احتمال رشد استافیلوکوک طلایی در محیط آبگوشت قلب و مغز

توجه و علاقه فزاینده به جایگزینی نگهدارنده‌های شیمیایی (ضدمیکربی و ضداکسیداسیون) با انواع طبیعی، موجب مطالعات زیادی در مورد منابع گیاهی و جستجوی انواع عصاره‌ها و اسانس‌های گیاهی شده است، تا بتوان جایگزینی مناسب و طبیعی برای نگهدارنده‌های شیمیایی پیدا نمود. در این مطالعه، لگاریتم درصد احتمال رشد استافیلوکوک طلایی در محیط آبگوشت قلب و مغز متاثر از غلظت‌های مختلف (صفر، 03/0 و 06/0 درصد) اسانس آویش...

full text

بررسی روش های تکثیر و ویژگی های فیتوشیمیایی اکوتیپ های مختلف آویشن شیرازی (zataria multiflora boiss)

تیره نعنا دارای صفات و اختصاصات بسیار با اهمیت است .از جمله جنس های تیره نعنا که در ایران نیز وجود دارند جنس زاتاریا است .این جنس در ایران فقط یک گونه به نام مولتی فلورا دارد. اسانس، ماده موثر آویشن می باشد. هدف از این تحقیق تعیین بهترین محیط کاشت،نوع قلمه و بهترین سطح غلظت مواد تنطیم کننده رشد بر ریشه دهی قلمه گیاه آویشن شیرازی،جهت تولید نهال گیاه آویشن شیرازی و همچنین بررسی ترکیبات اسانس گیاه...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 3  issue 3

pages  37- 58

publication date 2015-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023