اثر مداخله ورزش بر عوامل درگیر بر بیان ژن عوامل تحریکی و مهاری رگ‌زایی به دنبال ایسکمی ریپرفیوژن مجدد عضله قلب

مقدمه: فرایند رگ‌زایی برای موضع آسیب‌دیده در قلب امری حیاتی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر مداخله ورزش بر عوامل درگیر بر بیان ژن عوامل تحریکی و مهاری رگ‌زایی به دنبال ایسکمی ریپرفیوژن مجدد عضله قلب صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه 28 رت صحرایی نر ویستار (250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی مورد استفاده قرار گرفتند. آنفارکتوس میوکارد  با بستن شریان کرونری نزولی  به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی روی تردمیل به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته به مدت 40 دقیقه اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و تزریقات، موشها بی هوش شده و بافت قلب جدا شد و بیان ژن VEGF، TSP-1،  Aktو اپلین برای سلولهای بافت قلب اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین 4 گروه در میزان بیان ژن VEGF، TSP-1، Akt و اپلین وجود دارد (001/0=p).  نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که سطح بیان ژن VEGF،  Aktو اپلین در گروه تمرین ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه شم، ایسکمی و تمرین ورزشی داشت (05/0p<). در واقع تمرینات ورزشی در هنگام مداخله ایسکمی می‌تواند منجر به افزایش بیان ژن اپلین،VEGF  و Akt شد. اما خود تمرین ورزشی این تغییر را ایجاد نکرد (05/0p>). از طرف دیگر نتایج نشان داد که سطح بیان ژن TSP-1 در گروه تمرین ایسکمی، ایسکمی و تمرین ورزشی کاهش معناداری به نسبت گروه شم داشت (05/0p<). بحث و نتیجه‌گیری: تمرینات ورزشی به دنبال مداخله ایسکمی میوکارد سعی در حذف عوامل منفی و افزایش عوامل مثبت رگ‌زایی برای رساندن بافت به تعادل آنژیوژنزی را دارا هستند‌.