اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتئینα-1A کانال کلسیمی پیش‌سیناپسی نوع P/Q در عضلات تند و کند موش‌های صحرایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتئینα-1A  کانال کلسیمی پیش‌سیناپسی نوع P/Q در عضلات FHL (خم­کنندة دراز انگشت شست) و نعلی موش­های صحرایی بود. شانزده سر موش صحرایی نر ویستار به­صورت تصادفی به دو گروه شاهد و تمرین تقسیم شدند. هشت هفته تمرین در آغاز شامل هر روز 30 دقیقه با سرعت 10 متر در دقیقه بود و این میزان به­صورت فزاینده به هر روز 60 دقیقه با سرعت 30 متر در دقیقه رسید. پروتئینα-1A  با روش وسترن­بلاتینگ (حجم باند به مقدار پروتئین) اندازه­گیری شد و نتایج نشان داد که میزان این کانال (پروتئین) در گروه استقامتی تنها در عضلة نعلی به­طور غیرمعنادار (177/0P =) افزایش یافته است. افزایش 20 درصدی پروتئینα-1A  بر اثر تمرین استقامتی در عضلة نعلی در مقایسه با عدم تغییر آن در عضلة خم­کنندة دراز انگشت شست می­تواند بیانگر پاسخ­پذیری کانال­های کلسیمی پیش­سیناپسی نوع P/Q در این عضله بر اثر تمرینات استقامتی به‌منظور افزایش رهایش استیل­کولین از پایانة عصبی و همچنین ویژگی سازگاری به تمرین در عضله­ای که بیشتر استفاده شده است، باشد که در سازگاری­های پیوندگاه عصبی عضلانی به آن اشاره شده است. در نتیجه، می­توان گفت که احتمالاً تمرین استقامتی عامل مهمی در افزایش پروتئین α-1A  است.