بررسی ابعاد اضطراب سلامت در پرستاران در مقایسه با افراد عادی: بر اساس نقش ابعاد شخصیتی ناسازگارانه (PID-5)

مقدمه: اضطراب سلامت مربوط به نگرانی و اضطراب درباره محافظت از بیماری‌های جدی بر اساس سوءتعبیرهایی از احساسات بدن یا تغییرات به‌عنوان یک بیماری است. اضطراب سلامت با ناتوانی و هزینه‌های گزافی برای جامعه پرستاری در ارتباط است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی ابعاد اضطراب سلامت در پرستاران در مقایسه با افراد عادی بر اساس نقش ابعاد شخصیتی ناسازگارانه است. روش کار­: روش پژوهش پس رویدادی و جامعه آماری شامل کلیه پرستاران مراکز درمانی شهر تهران بود. 34 نفر با کسب رضایت آگاهانه و به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و با 34 نفر از افراد عادی همتا­سازی شد. به‌منظور گردآوری داده­های پژوهش، آزمون سیاهه شخصیت DSM-5 بزرگسال، مقیاس اضطراب سلامت، مقیاس فرم کوتاه عاطفه مثبت و عاطفه منفی بر روی شرکت­کنندگان اجرا و داده­ها به روش شاخص­های توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که ازلحاظ اضطراب سلامت بین پرستاران و افراد عادی اختلاف معنی‌داری وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری در اغلب ابعاد ناسازگار شخصیت (عاطفه منفی، خصومت و عدم بازداری) یافت شد. نیز پرستاران هیجان منفی بیشتری نسبت به افراد عادی تجربه می‌کردند ولی ازلحاظ تجربه عواطف مثبت تفاوت معنی‌داری یافت نشد. نتیجه­ گیری: به نظر می‌رسد پرستاران به دلیل مواجه با محیط استرس‌زا و داشتن برخی ویژگی‌های شخصیتی بیشتر در معرض اضطراب سلامت قرار دارند. لذا نیازمند است در جهت کاهش عوامل استرس‌زا مداخلاتی صورت گیرد.