بررسی تأثیر تجویز مورفین محیطی بر انسولین، لپتین و TNF-alpha سرم رات‌های چاق شده با رژیم پرانرژی

مقدمه: تأثیرات گلیسمیک اوپیوئیدها در انسان و مدل‌های حیوانی و نیز نقش اوپیوئیدهای اندوژن در سبب‌شناسی چاقی مورد بحث است. در این مطالعه برای اولین بار به اثر اوپیوئیدها بر لپتین و ‏TNF-alpha مترشحه از ادیپوسیت‌ها که در علت شناسی چاقی و مقاومت به انسولین نقش مهمی دارند، پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: به مدت 18 هفته 30 رات رژیم غذایی پر انرژی و 10 رات به عنوان شاهد اول رژیم معمول تغذیه جوندگان را دریافت کردند. پس از پایان 18 هفته از گروه تحت رژیم پرانرژی، رات‌هایی که وزنی بیش از دو برابر انحراف معیار وزن میانگین گروه شاهد داشتند، به عنوان نمونه چاق انتخاب شدند. 14 حیوان چاق به دو گروه 7 تایی تقسیم شدند‌: گروه مورد پس از بیهوشی با اتر تحت تزریق mg/kg 10 مورفین زیر جلدی وگروه شاهد دوم نیز به همین ترتیب تحت تزریق سالین هم حجم با دارو در گروه مورد، قرار گرفتند. نمونه‌گیری از ناحیه قلب حیوان در زمان‌های صفر (بلافاصله قبل از تزریق)، 30، 60 و 120 دقیقه پس از تزریق انجام گرفت. TNF-α، انسولین، لپتین سرم، اسیدهای چرب آزاد و گلوکز سرم اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که انسولین سرم گروه مورد 30 دقیقه پس از تزریق نسبت به شاهد افزایش معنی‌دار داشت (05/0p